라틴어-한국어 사전 검색

cōnfligō

3변화 동사; 상위5000위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: cōnfligō, cōnfligere, cōnflixī, cōnflictum

  1. 충돌하다, 대립하다, 상충하다
  2. 싸우다, 다투다, 논쟁하다
  3. 주장하다, 논쟁하다
  1. I clash or collide
  2. I contend, combat, engage
  3. I argue or disagree

활용 정보

3변화

직설법 능동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 cōnfligō

(나는) 충돌한다

cōnfligis

(너는) 충돌한다

cōnfligit

(그는) 충돌한다

복수 cōnfligimus

(우리는) 충돌한다

cōnfligitis

(너희는) 충돌한다

cōnfligunt

(그들은) 충돌한다

과거단수 cōnfligēbam

(나는) 충돌하고 있었다

cōnfligēbās

(너는) 충돌하고 있었다

cōnfligēbat

(그는) 충돌하고 있었다

복수 cōnfligēbāmus

(우리는) 충돌하고 있었다

cōnfligēbātis

(너희는) 충돌하고 있었다

cōnfligēbant

(그들은) 충돌하고 있었다

미래단수 cōnfligam

(나는) 충돌하겠다

cōnfligēs

(너는) 충돌하겠다

cōnfliget

(그는) 충돌하겠다

복수 cōnfligēmus

(우리는) 충돌하겠다

cōnfligētis

(너희는) 충돌하겠다

cōnfligent

(그들은) 충돌하겠다

완료단수 cōnflixī

(나는) 충돌했다

cōnflixistī

(너는) 충돌했다

cōnflixit

(그는) 충돌했다

복수 cōnfliximus

(우리는) 충돌했다

cōnflixistis

(너희는) 충돌했다

cōnflixērunt, cōnflixēre

(그들은) 충돌했다

과거완료단수 cōnflixeram

(나는) 충돌했었다

cōnflixerās

(너는) 충돌했었다

cōnflixerat

(그는) 충돌했었다

복수 cōnflixerāmus

(우리는) 충돌했었다

cōnflixerātis

(너희는) 충돌했었다

cōnflixerant

(그들은) 충돌했었다

미래완료단수 cōnflixerō

(나는) 충돌했겠다

cōnflixeris

(너는) 충돌했겠다

cōnflixerit

(그는) 충돌했겠다

복수 cōnflixerimus

(우리는) 충돌했겠다

cōnflixeritis

(너희는) 충돌했겠다

cōnflixerint

(그들은) 충돌했겠다

직설법 수동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 cōnfligor

(나는) 충돌된다

cōnfligeris, cōnfligere

(너는) 충돌된다

cōnfligitur

(그는) 충돌된다

복수 cōnfligimur

(우리는) 충돌된다

cōnfligiminī

(너희는) 충돌된다

cōnfliguntur

(그들은) 충돌된다

과거단수 cōnfligēbar

(나는) 충돌되고 있었다

cōnfligēbāris, cōnfligēbāre

(너는) 충돌되고 있었다

cōnfligēbātur

(그는) 충돌되고 있었다

복수 cōnfligēbāmur

(우리는) 충돌되고 있었다

cōnfligēbāminī

(너희는) 충돌되고 있었다

cōnfligēbantur

(그들은) 충돌되고 있었다

미래단수 cōnfligar

(나는) 충돌되겠다

cōnfligēris, cōnfligēre

(너는) 충돌되겠다

cōnfligētur

(그는) 충돌되겠다

복수 cōnfligēmur

(우리는) 충돌되겠다

cōnfligēminī

(너희는) 충돌되겠다

cōnfligentur

(그들은) 충돌되겠다

완료단수 cōnflictus sum

(나는) 충돌되었다

cōnflictus es

(너는) 충돌되었다

cōnflictus est

(그는) 충돌되었다

복수 cōnflictī sumus

(우리는) 충돌되었다

cōnflictī estis

(너희는) 충돌되었다

cōnflictī sunt

(그들은) 충돌되었다

과거완료단수 cōnflictus eram

(나는) 충돌되었었다

cōnflictus erās

(너는) 충돌되었었다

cōnflictus erat

(그는) 충돌되었었다

복수 cōnflictī erāmus

(우리는) 충돌되었었다

cōnflictī erātis

(너희는) 충돌되었었다

cōnflictī erant

(그들은) 충돌되었었다

미래완료단수 cōnflictus erō

(나는) 충돌되었겠다

cōnflictus eris

(너는) 충돌되었겠다

cōnflictus erit

(그는) 충돌되었겠다

복수 cōnflictī erimus

(우리는) 충돌되었겠다

cōnflictī eritis

(너희는) 충돌되었겠다

cōnflictī erunt

(그들은) 충돌되었겠다

접속법 능동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 cōnfligam

(나는) 충돌하자

cōnfligās

(너는) 충돌하자

cōnfligat

(그는) 충돌하자

복수 cōnfligāmus

(우리는) 충돌하자

cōnfligātis

(너희는) 충돌하자

cōnfligant

(그들은) 충돌하자

과거단수 cōnfligerem

(나는) 충돌하고 있었다

cōnfligerēs

(너는) 충돌하고 있었다

cōnfligeret

(그는) 충돌하고 있었다

복수 cōnfligerēmus

(우리는) 충돌하고 있었다

cōnfligerētis

(너희는) 충돌하고 있었다

cōnfligerent

(그들은) 충돌하고 있었다

완료단수 cōnflixerim

(나는) 충돌했다

cōnflixerīs

(너는) 충돌했다

cōnflixerit

(그는) 충돌했다

복수 cōnflixerīmus

(우리는) 충돌했다

cōnflixerītis

(너희는) 충돌했다

cōnflixerint

(그들은) 충돌했다

과거완료단수 cōnflixissem

(나는) 충돌했었다

cōnflixissēs

(너는) 충돌했었다

cōnflixisset

(그는) 충돌했었다

복수 cōnflixissēmus

(우리는) 충돌했었다

cōnflixissētis

(너희는) 충돌했었다

cōnflixissent

(그들은) 충돌했었다

접속법 수동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 cōnfligar

(나는) 충돌되자

cōnfligāris, cōnfligāre

(너는) 충돌되자

cōnfligātur

(그는) 충돌되자

복수 cōnfligāmur

(우리는) 충돌되자

cōnfligāminī

(너희는) 충돌되자

cōnfligantur

(그들은) 충돌되자

과거단수 cōnfligerer

(나는) 충돌되고 있었다

cōnfligerēris, cōnfligerēre

(너는) 충돌되고 있었다

cōnfligerētur

(그는) 충돌되고 있었다

복수 cōnfligerēmur

(우리는) 충돌되고 있었다

cōnfligerēminī

(너희는) 충돌되고 있었다

cōnfligerentur

(그들은) 충돌되고 있었다

완료단수 cōnflictus sim

(나는) 충돌되었다

cōnflictus sīs

(너는) 충돌되었다

cōnflictus sit

(그는) 충돌되었다

복수 cōnflictī sīmus

(우리는) 충돌되었다

cōnflictī sītis

(너희는) 충돌되었다

cōnflictī sint

(그들은) 충돌되었다

과거완료단수 cōnflictus essem

(나는) 충돌되었었다

cōnflictus essēs

(너는) 충돌되었었다

cōnflictus esset

(그는) 충돌되었었다

복수 cōnflictī essēmus

(우리는) 충돌되었었다

cōnflictī essētis

(너희는) 충돌되었었다

cōnflictī essent

(그들은) 충돌되었었다

명령법 능동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 cōnflige

(너는) 충돌해라

복수 cōnfligite

(너희는) 충돌해라

미래단수 cōnfligitō

(네가) 충돌하게 해라

cōnfligitō

(그가) 충돌하게 해라

복수 cōnfligitōte

(너희가) 충돌하게 해라

cōnfliguntō

(그들이) 충돌하게 해라

명령법 수동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 cōnfligere

(너는) 충돌되어라

복수 cōnfligiminī

(너희는) 충돌되어라

미래단수 cōnfligitor

(네가) 충돌되게 해라

cōnfligitor

(그가) 충돌되게 해라

복수 cōnfliguntor

(그들이) 충돌되게 해라

부정사

현재완료미래
능동태 cōnfligere

충돌함

cōnflixisse

충돌했음

cōnflictūrus esse

충돌하겠음

수동태 cōnfligī

충돌됨

cōnflictus esse

충돌되었음

cōnflictum īrī

충돌되겠음

분사

현재완료미래
능동태 cōnfligēns

충돌하는

cōnflictūrus

충돌할

수동태 cōnflictus

충돌된

cōnfligendus

충돌될

목적분사

대격탈격
형태 cōnflictum

충돌하기 위해

cōnflictū

충돌하기에

예문

  • Exhortati itaque Iudae sermonibus bonis valde, et qui poterant ad virtutem incitare et animos iuvenum confortare, statuerunt castra non tendere, sed fortiter inferri et cum omni virtute confligentes de negotiis iudicare, eo quod civitas et sancta et templum periclitarentur. (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Maccabaeorum, 15 15:17)

    (불가타 성경, 마카베오기 하권, 15장 15:17)

  • Ipse Diviciacum Haeduum magnopere cohortatus docet quanto opere rei publicae communisque salutis intersit manus hostium distineri, ne cum tanta multitudine uno tempore confligendum sit. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SECVNDVS, V 5:2)

    (카이사르, 갈리아 전기, 2권, 5장 5:2)

  • Equites hostium essedariique acriter proelio cum equitatu nostro in itinere conflixerunt, tamen ut nostri omnibus partibus superiores fuerint atque eos in silvas collesque compulerint; (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, QVINTVS, XV 15:1)

    (카이사르, 갈리아 전기, 5권, 15장 15:1)

  • cum equitatus noster liberius praedandi vastandique causa se in agros eiecerat, omnibus viis semitisque essedarios ex silvis emittebat et magno cum periculo nostrorum equitum cum eis confligebat atque hoc metu latius vagari prohibebat. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, QVINTVS, XIX 19:2)

    (카이사르, 갈리아 전기, 5권, 19장 19:2)

  • Insequenti nocte Fabius equites praemittit sic paratos ut confligerent atque omne agmen morarentur, dum consequeretur ipse. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, OCTAVVS, XXIX 29:1)

    (카이사르, 갈리아 전기, 8권, 29장 29:1)

유의어 사전

1. Pugnare and confligere mean, to decide a quarrel by force, generally in a mass, in a battle; dimicare and digladiari, to decide a quarrel by arms, and generally in a single combat. 2. Pugnare denotes a battle, more with reference to its form, and on its brightest side, as requiring skill and courage; confligere, as a mere engagement, in consequence of an occasional collision, on its rough side as aiming at slaughter and carnage. Cic. Balb. 9. Qui cum hoste nostro cominus sæpe in acie pugnavit: comp. with Off. i. 23. Tenere in acie versari et manu cum hoste confligere, immane quiddam et belluarum simile est. Or, Nep. Eum. 4. and 8. 3. Dimicare denotes a fight with weapons agreed upon by the parties, such as swords, spears, lances, clubs, and gives the harmless image of a man who fights in his own defence; whereas digladiari denotes a fight with sword or poniard, and gives the hateful image of a practised gladiator, whose calling and art consist in nothing but fighting and assassinating. Cic. Tusc. iv. 19. Convenit dimicare pro legibus, pro libertate, pro patria: comp. with Leg. iii. 9. Iis sicis, quas ipse se projecisse dicit in forum, quibus inter se digladientur cives. (v. 187.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

유의어

  1. 충돌하다

  2. 싸우다

  3. 주장하다

    • aceō (불일치하다, 반대하다)

관련어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0027%

SEARCH

MENU NAVIGATION