뜻

1. 우아한, 맑은, 아름다운
2. 예의 바른, 정중한, 공손한
3. 풍자적인, 재치 있는, 비꼬는

1. elegant, fine
2. courteous, polite
3. witty, jocose, facetious

예문

• Aliud autem genus est non tam sententiis frequentatum quam verbis volucre atque incitatum, quale est nunc Asia tota, nec flumine solum orationis, sed etiam exornato et faceto genere verborum, in quo fuit Aeschylus Cnidius et meus aequalis Milesius Aeschines. (M. Tullius Cicero, Brvtvs, chapter 95 1:5)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 95장 1:5)

• Ludimur ab homine non tam faceto quam ad scribendi licentiam libero. (M. Tullius Cicero, De Natura Deorum, LIBER PRIMUS 123:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, 123:1)

• unde quamquam absens facile coniecto, quo repente stupore ferietur, cum intuitu nostri dignanter admissus intellexerit se paginam meam magis otiose flagitasse quam tradere, videre mihi videor, ut homini non usque ad invidiam per-faceto nova erunt omnia, cum invitabitur peregrinus ad domicilium, trepidus ad conloquium, rusticus ad laetitiam, pauper ad mensam, et cum apud crudos caeparumque crapulis esculentos hic agat vulgus, illic ea comitate retractabitur 1 ac si inter Apicios epulones et Byzantinos chironomuntas hucusque ructaverit. (Sidonius Apollinaris, Epistulae, book 4, Sidonius Simplicio suo salutem 2:1)

  (시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, 2:1)

• poēta est facētus, ut tibi dīxī, et doctus. (Oxford Latin Course III, Quīntus Maecēnātī commendātur 43:17)

  (옥스포드 라틴 코스 3권, 43:17)

• ut cuique est aetas, ita quemque facetus adopta. (EPISTVLARVM LIBER PRIMVS, VI 6:35)

  (호라티우스의 첫번째 편지, 06 6:35)

유의어 사전

Lepos, facetiæ, and festivitas, denote the harmless wit, which, like humor, is only opposed to seriousness, and is the attribute of a benevolent mind; lepos (from λέπω, λεπτός,) the lightest wit, in opp. to dull gravity; festivitas (from σπαθᾶν) the more cheerful sort of wit, in opp. to gloomy seriousness; facetiæ, the jocund wit, in opp. to sober seriousness; whereas sales, dicacitas, and cavillatio, denote the more pungent wit, which is a sign of an acute intellect; sales (ἅλες) the piquant wit, in opp. to what is flat and trivial, which aims at a point, whether others may be pleasantly or painfully affected by it; dicacitas (from δακεῖν) the satirical wit, which is exercised at the cost of others, yet so that the jest is still the principal aim,—the pain inflicted, only an accidental adjunct; cavillatio, the scoffing wit, in which the mortification of others is the principal aim, the jest only a means and unimportant form. Cic. Orat. 30. Demosthenes non tam dicax fuit, quam facetus. Est autem illud acrioris ingenii, hoc majoris artis. (v. 21).

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein