뜻

1. 쌍둥이의
2. 2배의, 이중의, 갑절의
3. (명사로) 쌍둥이

1. twin
2. double, paired
3. (substantive) One who is a twin

예문

• mi germane gemine frater, salve. (T. Maccius Plautus, Menaechmi, act 5, scene 9 9:186)

  (티투스 마키우스 플라우투스, , , 9:186)

• idem condit ager soles idemque reducit, metiturque suo rusticus orbe diem, ingentem meminit parvo qui gemine quercum aequaevumque videt consenuisse nemus, proxima cui nigris Verona remotior Indis Benacumque putat litora Rubra lacum. (Claudianus, ex Carminibus Minoribus, De sene Veronensi qui Suburbium numquam egressus est 20:8)

  (클라우디아누스, , 20:8)

• Iam tempus pariendi venerat, et ecce gemini in utero eius. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 25 25:24)

  달이 차서 몸 풀 때가 되고 보니, 레베카의 배 속에는 쌍둥이가 들어 있었다. (불가타 성경, 창세기, 25장 25:24)

• Instante autem partu, apparuerunt gemini in utero; atque in ipsa effusione infantium unus protulit manum, in qua obstetrix ligavit coccinum dicens: (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 38 38:27)

  타마르가 해산할 때가 되었는데, 그의 태 안에는 쌍둥이가 들어 있었다. (불가타 성경, 창세기, 38장 38:27)

• Eruntque geminae a deorsum usque sursum in compaginem unam; ita erit duabus istis, pro duabus angulis erunt. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Exodus, 26 26:24)

  이것들이 밑에서 서로 겹치고 꼭대기에서도 포개져서 첫 고리에 연결되게 하여라. 두 모퉁이 다 이렇게 하여라. (불가타 성경, 탈출기, 26장 26:24)

유의어 사전

1. Duplex (δίπλαξ) denotes double, as distinct magnitudes to be counted: duplum (διπλοῦν) as continuous magnitudes to be weighed or measured. Duplex is used as an adjective, duplum as a substantive. Quintil. viii. 6, 42. In quo et numerus est duplex et duplum virium. 2. In duplex (as in διπλοῦς), doubleness is the primary, similarity and equality the secondary notion; in geminus (as in δίδυμος), the notion of similarity and equality is the primary, that of doubleness the secondary one. In Cic. Part. 6. Verba geminata et duplicata vel etiam sæpius iterata; the word geminata refers to the repetition of the same notion by synonymes; duplicata to the repetition of the same word. 3. Dupliciter is always modal; in two different manners, with double purpose; bifariam is local, in two places, or two parts. Cic. Fam. ix. 20. Dupliciter delectatus sum literis tuis; compare with Tusc. iii. 11. Bifariam quatuor perturbationes æqualiter distributæ sunt. (v. 281.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein