뜻

1. 명령, 지휘, 지시

1. That which is commanded, a command, order.

예문

• quod ingressus ad Dominum et loquens cum eo auferebat, donec exiret; et tunc loquebatur ad filios Israel omnia, quae sibi fuerant imperata. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Exodus, 34 34:34)

  모세는 주님과 함께 이야기하러 그분 앞으로 들어갈 때는 너울을 벗고, 나올 때까지 쓰지 않았다. 나와서는, 주님께서 명령하신 것을 이스라엘 자손들에게 전하였다. (불가타 성경, 탈출기, 34장 34:34)

• paratosque esse et obsides dare et imperata facere et oppidis recipere et frumento ceterisque rebus iuvare; (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SECVNDVS, III 3:3)

  (카이사르, 갈리아 전기, 2권, 3장 3:3)

• Illi imperata celeriter fecerunt, obsides ad numerum frumentumque miserunt. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, QVINTVS, XX 20:4)

  (카이사르, 갈리아 전기, 5권, 20장 20:4)

• Illi imperata faciunt et paucis diebus intermissis referunt: Suebos omnes, posteaquam certiores nuntii de exercitu Romanorum venerint, cum omnibus suis sociorumque copiis, quas coegissent, penitus ad extremos fines se recepisse: (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SEXTVS, X 10:4)

  (카이사르, 갈리아 전기, 6권, 10장 10:4)

• obsides dant, imperata faciunt excepto Commio, quem timor prohibebat cuiusquam fidei suam committere salutem. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, OCTAVVS, XXIV 24:2)

  (카이사르, 갈리아 전기, 8권, 24장 24:2)