뜻

1. 명령, 지휘, 지시

1. That which is commanded, a command, order.

예문

• Interea, dum haec geruntur, hostium copiae ex Arvernis equitesque qui toti Galliae erant imperati conveniunt. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SEPTIMVS, 66 66:1)

  (카이사르, 갈리아 전기, 7권, 66장 66:1)

• sed vexillum significat, quod est tractum a veli diminutione, ut 'velum vexillum'. ab arce quoniam vexillum in arce poni solebat, quod esset specimen imperati exercitus. (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM OCTAVVM COMMENTARIVS., commline 1 1:17)

  (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 1:17)

• et Hernicis Latinisque milites imperati; (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber IV 286:4)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 286:4)

• sociis nominis Latini sedecim milia peditum et mille equites imperati. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XLIII 136:3)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 136:3)

• et propter necessariam foederis dilationem obsides etiam sescenti equites imperati, qui capite luerent, si pacto non staretur. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber IX 64:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 64:1)