뜻

1. 명령, 지휘, 지시

1. That which is commanded, a command, order.

예문

• Caesar, necessariis rebus imperatis, ad cohortandos milites, quam [in] partem fors obtulit, decucurrit et ad legionem decimam devenit. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SECVNDVS, XXI 21:1)

  (카이사르, 갈리아 전기, 2권, 21장 21:1)

• Accedebant ad haec gravissimae usurae, quod in bello plerumque accidere consuevit universis imperatis pecuniis; (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, TERTIVS 32:11)

  (카이사르, 내란기, 3권 32:11)

• Et imperatis sine mora completis, iniecto igni furentis elementi vis maxima, frumenta omnia cum iam stipula flaventi turgerent, herbasque pubentes ita contorruit, ut ad usque Euphraten, ab ipsis marginibus Tigridis, nihil viride cerneretur. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVIII, chapter 7 4:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 7장 4:1)

• cuius Odoacar gratulabundus paruit imperatis. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Anonymi Valesiani pars posterior: Chronica Theodericiana, chapter 10 3:4)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 10장 3:4)

• nam de dilectibus habitis et pecuniis imperatis, exercitibus sollicitatis et nuntiis trans mare missis quod te questum esse negas, nos quidem tibi credimus optimo animo te fecisse, sed tamen neque agnoscimus quicquam eorum et te miramur, cum haec reticueris, non potuisse continere iracundiam tuam quin nobis de morte Caesaris obiceres. (M. Tullius Cicero, Epistulae ad Familiares, LIBER VNDECIMVS: AD M. BRVTVM ET CETEROS, letter 3 2:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, , 2:1)