뜻

1. 새로운, 새, 들리지 않는, 생각없는

1. (previously) unheard of; novel, new

예문

• an non multa mihi apud uos adhortamina suppetunt, quod sum uobis nec lare alienus nec pueritia inuisitatus nec magistris peregrinus nec secta incognitus nec uoce inauditus nec libris inlectus improbatusue? (Apuleius, Florida 18:13)

  (아풀레이우스, 플로리다 18:13)

• Magistratus interim metu periculi proprii, ne de parvis indignationis elementis ad exitium disciplinae civitatisque seditio procederet, partim decuriones deprecari, partim populares compescere, ut rite et more maiorum iudicio reddito et utrimquesecus allegationibus examinatis, civiliter sententia promeretur, nec ad instar barbaricae feritatis vel tyrannicae impotentiae damnaretur aliquis inauditus, et in pace placida tam dirum saeculo proderetur exemplum. (Apuleius, Metamorphoses, book 10 6:4)

  (아풀레이우스, 변신, 10권 6:4)

• Agens inter haec apud Agrippinam Silvanus, assiduisque suorum comperiens nuntiis, quae Apodemius in labem suarum ageret fortunarum, et sciens animum tenerum versabilis principis, timensque ne trucidaretur absens et inauditus, in difficultate positus maxima, barbaricae se fidei committere cogitabat. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XV, chapter 5 15:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 5장 15:1)

• Potuit hic locus tam anceps, tam inauditus, tam lubricus, tam novus sine quadam incredibili vi ac facultate dicendi tractari? (M. Tullius Cicero, De Oratore, LIBER SECUNDUS 125:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, 125:1)

• apparuit tamen, quinque pondo dari voluisse, quia ille in argento legati modus et inauditus erat et incredibilis. (Quintilian, Institutio Oratoria, Liber VII 227:3)

  (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, 227:3)