뜻

1. 경계, 국경, 한계, 테두리
2. 해안
3. 지역, 지방, 국가

1. border, rim, frontier, limit, edge
2. sea coast
3. region, country

예문

• Omitto Eleusinem sanctam illam et augustam, "ubi initiantur gentes orarum ultimae", praetereo Samothraciam eaque quae Lemni "nocturno aditu occulta coluntur silvestribus saepibus densa"; (M. Tullius Cicero, De Natura Deorum, LIBER PRIMUS 119:5)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, 119:5)

• At vero quanta maris est pulchritudo, quae species universi, quae multitudo et varietas insularum, quae amoenitates orarum ac litorum, quot genera quamque disparia partim submersarum partim fluitantium et innantium beluarum partim ad saxa nativis testis inhaerentium. (M. Tullius Cicero, De Natura Deorum, LIBER SECUNDUS 100:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, 100:1)

• Facies et duos anulos aureos, quos pones in summitatibus pectoralis in ora interiore, quae respicit ephod. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Exodus, 28 28:26)

  그리고 금 고리 두 개를 더 만들어, 가슴걸이 양 끝에, 곧 에폿의 옆쪽으로 가슴받이 안쪽 두 가장자리에 달아라. (불가타 성경, 탈출기, 28장 28:26)

• in cuius medio supra erit capitium et ora per gyrum eius textilis, sicut in capitio loricae, ne rumpatur. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Exodus, 28 28:32)

  그 가운데에 머리를 넣을 구멍을 뚫고, 구멍 가장자리를 돌아가며 갑옷의 구멍처럼 홀쳐서 찢어지지 않게 하여라. (불가타 성경, 탈출기, 28장 28:32)

• Fecit et ansas hyacinthinas in ora cortinae unius in extremitate iuncturae et in ora cortinae extremae in iunctura altera similiter. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Exodus, 36 36:11)

  그리고 나란히 이은 것의 마지막 폭 가장자리에 자주색 실로 고를 만들고, 나란히 이은 다른 것의 마지막 폭 가장자리에도 그와 같이 하였다. (불가타 성경, 탈출기, 36장 36:11)

유의어 사전

Margo (ἀμέργων) denotes the brink, the natural boundary of a surface, considered almost as a mere mathematical line, and only improperly as including an exterior portion of the surface; whereas ora (ὤα, οὖροσ, ὅρος) denotes the brim, or border, the artificial edging of a surface, generally for the sake of ornament, and therefore necessarily including a certain portion of the surface. Hence we say, ora togæ, but not margo; and, on the other hand, margo fluminis and ripæ, if the mere line of shore is meant, without any portion of the bank. (iii. 212.)

1. Ripa (ῥιπή, ἐρείπω,) is the bank of a river, like ὄχθη; whereas litus, ora, acta, the shores of the sea. Mela. lii. 9. Oras ad Eurum sequentibus nihil memorabile occurrit; vasta omnia vastis præcisa montibus ripæ potius sunt quam litora: and iii. 3, 4. i. 2, 2. Vitruv. ii. 9, 14. Circa ripam fluminis Padi et litora maris Adriatici. Colum. i. 5. Ovid, Met. i. 42. 2. Litus denotes the shore only as the line which separates the land from the sea, as the strand, like ἠϊών and ῥηγμίν; whereas ora and acta, as the space and tract of land that borders on the sea, as the coast, like ἀκτή and αἰγιαλός; ora (ὤα, οὖρος,) only in geographical reference to the adjacent land, in opp. to the inland country; but acta (ἀκτή) with the accessory notion of being distinguishable by the senses, inasmuch as the coast affords striking views and a pleasant residence. Liv. xxiv. 8. Classem paravimus ut Africæ oram popularemur, ut tuta nobis Italiæ litora essent. Plin. Ep. v. 6, 2. Gravis et pestilens ora Tuscorum, quæ per litus extenditur. Hence litoris ora, that is, ora per litus extensa, Virg. G. ii. 44. Tac. Ann. ii. 78. Appul. Met. iv. p. 92. Avian. Fab. xx. 10.—And Prudent. adv. Symm. iv. 136. Invenit expositum secreti in litoris acta. Cic. Fam. ix. 6. Ea tractes quorum et usus et delectatio est omnibus illis actis et voluptatibus anteponenda. Acta is a foreign word of Greek extraction, which Tacitus (Hist. iii. 76.) expresses by the circumlocution amœna litorum. (iii. 207.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein