뜻

1. 누구든지, 누구나

1. anyone

예문

• quod et Plato videtur astruere qui dicit, quod cum de effluxione fontium non aliarum quarumlibet rerum, sed ipsarum stellarum, fuerint animae corporibus commodandae, quicquid de ipsis fontibus stellarum ebullit, hoc intellegi debere stellas. (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM UNDECIMVM COMMENTARIVS., commline 51 33:6)

  (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 33:6)

• Ab intersectione communi duarum quarumlibet tangentium ad intersectionem communem reliquarum duarum agatur recta infinita, & eadem pro radio ordinato primo adhibita, transmutetur figura (per Lem. (Isaac Newton, Philosophiae Naturalis Principia Mathematica, DE MOTU CORPORUM LIBER PRIMUS, SECT. V. Inventio orbium ubi umbilicus neuter datur. 76:1)

  (아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 물체들의 움직임에 대하여 1권, 76:1)

• Haec adversus illos dicta sufficiant qui suae imperitiae solatium quaerentes, cum nos aliqua de philosophicis documentis exempla, vel similitudines inducere viderint, quibus planius quam volumus fiat, statim obstrepunt, quasi sacrae fidei et divinis rationibus ipsae naturae rerum a Deo conditarum inimicae videntur, quarum videlicet naturarum maximam a Deo peritiam ipsi sunt a Deo philosophi consecuti, ut cum sancti doctores allegoriarum mysteria in ipsis animalium, vel quarumlibet naturis rerum investigent, juxta ipsorum philosophorum dicta, has assignant, dicentes quidem hanc hujus vel illius naturam esse rei, sicut Physicae scriptores tradiderunt. (Petrus Abaelardus, Theologia scholarium, Liber secundus 13:1)

  (피에르 아벨라르, , 13:1)

• Cum sit itaque tanta divinae substantiae unitas, simplicitas, puritas atque identitas, ut in ea videlicet nulla sit partium aut accidentium seu quarumlibet formarum diversitas, nulla unquam variatio, quomodo tres personae in ea assignari, sive intelligi queant? (Petrus Abaelardus, Theologia scholarium, Liber secundus 33:1)

  (피에르 아벨라르, , 33:1)

• Iners denique et modicum vulgus calceos suos ex corio, prae famis angustia devorare cogebatur, plures vero radicibus urticarum ac quarumlibet silvestrium herbarum, igne coctis et mollitis miserum ventrem impleverunt, et sic infirmati, quotidie moriendo minuebantur. (ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IV 68:11)

  (, , 68:11)

유의어 사전

1. Quisque, quivis, and quilibet, denote a totality, which is cut up into several individualities; whereas omnes, universi, and cuncti, denote a combined totality. 2. Quisque means each individual; quivis, any individual you choose, without exception, and with emphasis; quilibet, any individual whatever, without selection, and with indifference, like ὁστισοῦν, synonymously with primus quisque, ὁ τυχών. Propert. ii. 6, 26. Templa pudicitiæ quid opus statuisse puellis, si cuivis nuptæ cuilibet esse licet? apud Lachmann. Cic. Fam. viii. 10. Quidvis quamlibet tenue munusculum. 3. Quisque is an enclitic, that is, throws back the accent on the preceding word, and in prose never stands at the beginning of a sentence, like ἕκαστος; whereas unusquisque is accented and emphatic, like εἷσ ἕκαστος. 4. Unusquisque denotes each individual, in opp. to some individuals; whereas singuli, individuals, in opp. to the undivided totality, like ἕκαστοι. 5. Omnes (ἅπαντες) denotes all without exception, merely as a totality, in opp. to nemo, unus, aliquot. Cic. Sext. 12, 27. Off. iii. 6, like πάντες; whereas universi, all taken collectively, in opp. to singuli and unusquisque. Cic. N. D. ii. 17. 65, 66. Off. iii. 6, like σύμπαντες; lastly, cuncti (ξυνεκτοί) all in their combined reality, in opp. to dispersi, like ἅπαντες. Liv. vii. 35. Admonitione paventibus cunctis quum omnium in se vertisset oculos Decius. Nep. Dat. 5. Qui illum unum pluris quam se omnes fieri videbant. Quo facto cuncti ad eum opprimendum consenserunt. 6. Totus, solidus, and integer denote that which is originally a whole, but which is liable to fall to pieces by accident, like ὅλος; whereas omnis, universus, and cunctus, denote original individualities, which form a whole by their association, like πᾶσ, σύμπασ, ἅπας. (iv. 352.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein