뜻

1. 파괴자, 위반자, 위배자

1. breaker; violator

예문

• eadem rursus numina, eadem fata ruptores foederum expectarent. (Cornelius Tacitus, Historiae, LIBER IV, chapter 57 57:6)

  (코르넬리우스 타키투스, 역사, , 57장 57:6)

• Romanus odio accensus impium Fidenatem, praedonem Veientem, ruptores indutiarum, cruentos legatorum infanda caede, respersos sanguine colonorum suorum, perfidos socios, imbelles hostes compellans, factis simul dictisque odium explet. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber IV 356:2)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 356:2)

• Nocte coepta egressus augurali per occulta et vigilibus ignara, comite uno, contectus umeros ferina pelle, adit castrorum vias, adsistit tabernaculis fruiturque fama sui, cum hic nobilitatem ducis, decorem alius, plurimi patientiam, comitatem, per seria per iocos eundem animum laudibus ferrent reddendamque gratiam in acie faterentur, simul perfidos et ruptores pacis ultioni et gloriae mactandos. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER II, chapter 13 13:1)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 13장 13:1)

• Itaque hoste victo ruptorem foederis Mettum Fufetium religatum inter duos currus pernicibus equis distrahit, Albamque ipsam quamvis parentem, aemulam tamen diruit, cum prius omnes opes urbis ipsumque populum Romam transtulisset; (Lucius Annaeus Florus, Epitome Rerum Romanorum, book 1, A Romulo tempora regum septem 38:1)

  (루키우스 안나이우스 플로루스, , 1권, 38:1)

• nam volitare in foro, haerere in iure ac praetorum tribunalibus, iudicia privata magnarum rerum obire, in quibus saepe non de facto, sed de aequitate ac iure certetur, iactare se in causis centumviralibus, in quibus usucapionum, tutelarum, gentilitatum, agnationum, adluvionum, circumluvionum, nexorum, mancipiorum, parietum, luminum, stillicidiorum, testamentorum ruptorum aut ratorum, ceterarumque rerum innumerabilium iura versentur, cum omnino, quid suum, quid alienum, qua re denique civis aut peregrinus, servus aut liber quispiam sit, ignoret, insignis est impudentiae. (M. Tullius Cicero, De Oratore, LIBER PRIMVS 173:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, 173:1)