뜻

1. 대단한, 진지한, 간곡한, 장중한
2. 늦은, 꾸물거리는, 뒤늦은

1. grave, earnest, serious
2. (figurative) late, tardy

예문

• ab iis nunc magna fugela in ganeum fugit, amicos serios aspernatur, cum adulescentulis postremissumis inter scorta et pocula puer hoc aeui conuiuium agitat. (Apuleius, Apologia 96:13)

  (아풀레이우스, 변명 96:13)

• sed tē moneō: poena dīra tē manet; sērius ōcius aut ego aut posterī ultiōnem tibi exigent.’ (Oxford Latin Course I, Infēlix Dīdō 12:29)

  하지만 당신에게 경고합니다: 무시무시한 저주를 당신에게 둡니다; 느리던 빠르던, 나나 내 후손들이거나 당신에게 복수할 겁니다.' (옥스포드 라틴 코스 1권, 12:29)

• sed tamen amoto quaeramus seria ludo: (SERMONVM Q. HORATI FLACCI, PRIMVS, 01 1:23)

  (호라티우스의 풍자, 1권, 01장 1:23)

• Sed serius a terra provectae naves neque usae nocturna aura in redeundo offenderunt. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, TERTIVS 8:3)

  (카이사르, 내란기, 3권 8:3)

• Enim vero serio, quoniam advenis - vapulabis meo arbitratu et novorum aedilium. (T. Maccius Plautus, Trinummus, act 4, scene 2 2:317)

  (티투스 마키우스 플라우투스, , , 2:317)

유의어 사전

Severus (αὐηρός) means, actively, one who cuts no jokes; serius, in a neutral sense, what is no subject for joking; and severe means earnestly; serio, in earnest; whence severus is an epithet for persons, serius for things; Hor. A. P. 105. Decent vultum severum seria dictu. Senec. Tranq. 15. Nihil magnum, nihil severum nec serium quidem ex tanto apparatu putat. Severus is in opp. to hilaris, Cic. Brut. 93, remissus, Orat. ii. 17, luxuriosus, Quintil. xi. 3, 74; whereas serius is in opp. to jucundus, jocosus; and serio to joco, per jocum. Yet severus also supplies the place of serius; particularly in severior, severissimus, and severitas, because serius does not possess these forms. (i. 75.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein