뜻

1. 혐오하다, 질색하다, 싫어하다
2. 경멸하다, 멸시하다

1. I loathe, dislike, despise
2. I disdain, scorn

예문

• Quoties mihi pudorem incussit, si moriturum praeterii, si non visitavi graviter aegrum, si fastidivi inopem, si captivum non redemi, si senem sprevi! (Sanctus Ambrosius, De Bono Mortis, Caput VIII 8:10)

  (성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 8장 8:10)

• Et tu, fili, dilige fratres tuos et noli fastidire in corde tuo a fratribus tuis et a filiis et filiabus populi tui, ut accipias uxorem ex illis, quoniam in fastidio perditio et inconstantia magna est, et in nugacitate diminutio et exiguitas magna est. Nugacitas enim mater est famis. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Thobis, 4 4:13)

  그러니 이제 얘야, 네 동포들을 사랑하여라. 그리고 네 동포들에 대하여, 네 겨레의 아들딸들에 대하여 마음속으로 교만한 생각을 품고서는, 그들 가운데에서 네 아내를 맞아들이지 않는 일이 없도록 하여라. 교만은 파멸과 큰 혼란을 가져온다. 또 나태는 손실과 큰 곤궁을 가져온다. 나태는 굶주림의 어머니다. (불가타 성경, 토빗기, 4장 4:13)

• Quid Titius, Romana breui uenturus in ora,Pindarici fontis qui non expalluit haustus, fastidire lacus et riuos ausus apertos? (EPISTVLARVM LIBER PRIMVS, III 3:7)

  (호라티우스의 첫번째 편지, 03 3:7)

• ' 'Si sciret regibus uti,fastidiret holus qui me notat. (EPISTVLARVM LIBER PRIMVS, XVII 17:7)

  (호라티우스의 첫번째 편지, 17 17:7)

• Sed tuus hic populus sapiens et iustus in unote nostris ducibus, te Grais anteferendocetera nequaquam simili ratione modoque aestimat et, nisi quae terris semota suisquetemporibus defuncta uidet, fastidit et odit,sic fautor ueterum ut tabulas peccare uetantis,quas bis quinque uiri sanxerunt, foedera regumuel Gabiis uel cum rigidis aequata Sabinis, pontificum libros, annosa uolumina uatumdictitet Albano Musas in monte locutas. (EPISTVLARVM LIBER SECVNDVS, I 1:7)

  (호라티우스의 두번째 편지, 1 1:7)

유의어 사전

1. Spernimus rejicienda, fugienda ut libidines. Contemnimus magna, metuenda ut pericula, mortem. Despicimus infra nos posita, ut vulgi opiniones; according to Lambinus. Or, spernere, spernari, aspernari (ἐκπέραίνειν) mean, not to care for a thing, in opp. to appetere, concupisse, Cic. Fin. ii. 10, 51. Plaut. Mil. iv. 2, 59, something like ἀποβάλλειν; whereas contemnere, poetically temnere (from temere), not to fear a thing, in opp. to timere, metuere, Cic. Fam. vii. 32. Att. ii. 24. Sen. Prov. 6. Tac. H. ii. 92, like καταφρονεῖν; lastly, despicere, despectare, not to value a thing, in opp. to suspicere, revereri, admirari. Cic. Off. ii. 11, 38. Tac. Ann. ii. 43, like ὀλιγωρεῖν. 2. Spernere denotes despising, as an inward feeling, synonymously with parvi putare, negligere; spernari, and the more usual word, aspernari, as an utterance of that feeling, synonymously with recusare, abnuere, rejicere, like waving from one. In spernere, the notion of holding cheap predominates; in aspernari, that of aversion or rejection. Spernere refers to an object which is at one’s command; aspernari, to something offered to us, or obtruded upon us. 3. Aspernari is confined to the simple avowal of aversion; whereas recusare includes the decided declaration of unwillingness. Curt. vi. 6, 7. Principes aspernantes quidem, sed recusare non ausos Persicis ornaverat vestibus. 4. The spernens follows a moral and rational aversion, and acts more or less with a consciousness of his grounds for despising anything; whereas the fastidiens follows a physical and instinctive aversion, whether it be an innate or temporary antipathy, which arises either from an actual loathing, or from what appears like it; lastly, the negligens follows the suggestion neither of reason, nor yet of instinct and feeling, but acts without thought or purpose. (ii. 178.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein