고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: fastus, fastī
Surgit miserabile bustum Non ullis plenum titulis, non ordine tanto Fastorum: (M. Annaeus Lucanus, Pharsalia, book 8 8:58)
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 8:58)
Fastorum genitor parensque Ianus Victorem modo cum videret Histri, Tot vultus sibi non satis putavit Optavitque oculos habere plures: (Martial, Epigrammata, book 8, II 3:1)
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, 3:1)
etenim ordo ipse annalium mediocriter nos retinet quasi enumeratione fastorum at viri saepe excellentis ancipites variique casus habent admirationem, exspectationem, laetitiam, molestiam, spem, timorem; (M. Tullius Cicero, Epistulae ad Familiares, LIBER QVINTVS: AD Q. METELLVM ET CETEROS, letter 12 6:5)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, , 6:5)
Ut cum videmus speciem primum candoremque caeli, dein conversionis celeritatem tantam quantam cogitare non possumus, tum vicissitudines dierum ac noctium commutationesque temporum quadrupertitas ad maturitatem frugum et ad temperationem corporum aptas eorumque omnium moderatorem et ducem solem, lunamque adcretione et deminutione luminis quasi fastorum notantem et significantem dies, tum in eodem orbe in duodecim partes distributo quinque stellas ferri eosdem cursus constantissime servantis disparibus inter se motibus, nocturnamque caeli formam undique sideribus ornatam, tum globum terrae eminentem e mari, fixum in medio mundi universi loco, duabus oris distantibus habitabilem et cultum, quarum altera, quam nos incolimus, Sub a/xe posita ad ste/llas septem, unde ho/rrifer, Aquilo/nis stridor ge/lidas molitu/r nives, altera australis, ignota nobis, quam vocant Graeci ἀντίχθονα, ceteras partis incultas, quod aut frigore rigeant aut urantur calore; (M. Tullius Cicero, Tusculanae Disputationes, book 1 67:1)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 67:1)
nam si natura iubereta certis annis aevum remeare peractumatque alios legere, ad fastum quoscumque parentes optaret sibi quisque, meis contentus honestosfascibus et sellis nollem mihi sumere, demensiudicio volgi, sanus fortasse tuo, quodnollem onus haud umquam solitus portare molestum. (SERMONVM Q. HORATI FLACCI, PRIMVS, 06 6:40)
(호라티우스의 풍자, 1권, 06장 6:40)
Superbia, from self-sufficiency, thinks others beneath itself, and considers them only as to the inferiority of their endowments; pride, in opp. to humility, arrogantia would make others, who owe it no homage, sensible of its endowments or privileges, in opp. to modesty; fastus (from σπαθᾶν?) pushes men from itself, as unworthy to stand in connection with it, as a presumptuous, in opp. to a sober, unassuming disposition; insolentia (from salire, insilire,) misemploys its superiority, in a rude manner, to the humiliation of the weaker, as insolence, in opp. to humanity and magnanimity. The superbus would outshine others, the arrogans would encroach upon them; the fastosus despises them; the insolens insults them. (iv. 187.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0008%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용