뜻

1. 쾌활한, 씩씩한, 신명이 나는, 활기찬

1. cheerful, lively, light-hearted

예문

• adhūc eam lūget sed ubi amīcīs meīs occurrit, hilarior fit. (Oxford Latin Course II, Marcus Quīntum domum suam invītat 21:21)

  여전히 아버지께선 슬퍼하시지만 내 친구들을 만날 때면 기뻐하셔. (옥스포드 라틴 코스 2권, 21:21)

• Cumque comedisset Booz et bibisset et factus esset hilarior issetque ad dormiendum in extrema parte acervi manipulorum, venit abscondite et, discooperto a pedibus eius pallio, se proiecit. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ruth, 3 3:7)

  보아즈는 먹고 마시고 나서 흡족한 마음으로 보릿가리 끝에 가서 누웠다. 룻은 살며시 가서 그의 발치를 들치고 누웠다. (불가타 성경, 룻기, 3장 3:7)

• Praecepit autem Absalom pueris suis dicens: " Observate. Cum hilarior fuerit Amnon vino, et dixero vobis: Percutite Amnon et interficite eum!, nolite timere; ego enim sum, qui praecepi vobis. Roboramini et estote viri fortes ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Samuelis, 13 13:28)

  압살롬은 부하들에게 이렇게 명령하였다. “암논이 술로 기분이 좋아질 때까지 지켜보다가, 내가 ‘암논을 쳐라.’ 하거든 그를 죽여라. 겁내지 마라. 내가 너희에게 명령하는 것이 아니냐? 그러니 힘을 내어 용사답게 행동하여라.” (불가타 성경, 사무엘기 하권, 13장 13:28)

• Itaque die septimo, cum rex esset hilarior potione meri, praecepit Mauman et Bazatha et Harbona et Bagatha et Abgatha et Zethar et Charchas, septem eunuchis, qui in conspectu eius ministrabant, (Biblia Sacra Vulgata, Liber Esther, 1 1:10)

  (불가타 성경, 에스테르기, 1장 1:10)

• Sed haec etiam spes hilarior in capitale processit exitium: (Apuleius, Metamorphoses, book 7 14:4)

  (아풀레이우스, 변신, 7권 14:4)

유의어 사전

1. Gaudere (from γαῦρος) denotes joy as an inward state of mind, in opp. to dolor, like ἥδεσθαι; whereas lætari and hilarem esse, the utterance of joy. Tac. Hist. ii. 29. Ut valens processit, gaudium, miseratio, favor; versi in lætitiam . . . . laudantes gratantesque. 2. The lætus (from λιλαίομοι) shows his joy in a calm cheerfulness, which attests perfect satisfaction with the present, in opp. to mœstus, Tac. Ann. xv. 23; the hilaris (ἱλαρός) in awakened mirth, disposing to jest and laughter, in opp. to tristis; the alacer (ἀλκή) in energetic vivacity, evincing spirit and activity, in opp. to territus. Cic. Cœl. 28. The gaudens, the lætus, the hilaris, derive joy from a piece of good fortune; the alacer at the same time from employment and action. Cic. Divin. i. 33, 73. Equum alacrem lætus adspexit. Lætitia shows itself chiefly in an unwrinkled forehead, and a mouth curled for smiling; hilaritas, in eyes quickly moving, shining, and radiant with joy; alacritas, in eyes that roll, sparkle, and announce spirit. Sen. Ep. 116. Quantam serenitatem lætitia dat. Tac. Agr. 39. Fronte lætus, pectore anxius. Cic. Pis. 5. Te hilarioribus oculis quam solitus es intuente. 3. Gaudere and lætari denote a moderate; exsultare and gestire, and perhaps the antiquated word vitulari, a passionate, uncontrolled joy, as to exult and triumph; the gestiens (γηθεῖν) discovers this by an involuntary elevation of the whole being, sparkling eyes, inability to keep quiet, etc.; the exsultans, by a voluntary, full resignation of himself to joy, which displays itself, if not by skipping and jumping, at least by an indiscreet outbreak of joy, bordering on extravagance. 4. Jucundus denotes, like juvat me, a momentary excitement of joy; lætus, a more lasting state of joy; hence lætus is used as the stronger expression, in Plin. Ep. v. 12. Quam mihi a quocunque excoli jucundum, a te vero lætissimum est. (iii. 242.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein