뜻

1. 필요하다, 필수적이다, 적절하다 (비인칭으로)

1. (with accusative) it is necessary, proper, becoming; it behooves.

예문

• Conclamant equites sanctissimo iureiurando confirmari oportere, ne tecto recipiatur, ne ad liberos, ne ad parentes, ad uxorem aditum habeat, qui non bis per agmen hostium perequitasset. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SEPTIMVS, 66 66:7)

  (카이사르, 갈리아 전기, 7권, 66장 66:7)

• ex his ergo congruentibus cum res omnes coire nascique videantur et hae in infinitis generibus rerum naturae sint disparatae, putavi oportere de varietatibus et discriminibus usus earum quasque haberent in aedificiis qualitates exponere, uti, cum fuerint notae, non habeant qui aedificare cogitant errorem, sed aptas ad usum copias aedificiis comparent. (Vitruvius Pollio, De Architectura, LIBER SECUNDUS, chapter 2 3:6)

  (비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 2장 3:6)

• Nonnulli antiqui architecti negaverunt dorico genere aedes sacras oportere fieri, quod mendosae et disconvenientes in his symmetriae conficiebantur. (Vitruvius Pollio, De Architectura, LIBER QUARTUS, chapter 3 4:1)

  (비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 3장 4:1)

• Etiamque Pythagorae quique eius haeresim fuerunt secuti, placuit cybicis rationibus praecepta in voluminibus scribere, constitueruntque cybum CCXVI versus eosque non plus tres in una conscriptione oportere esse putaverunt. (Vitruvius Pollio, De Architectura, LIBER QUINTUS, chapter preface 1:13)

  (비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 머리말 1:13)

• Quae videntur ita oportere conlocari, uti duplices sint habeantque exteriores columnas doricas cum epistyliis et ornamentis ex ratione modulationis perfectas. (Vitruvius Pollio, De Architectura, LIBER QUINTUS, chapter 9 10:6)

  (비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 9장 10:6)

유의어 사전

1. Necesse est (ἀναγκάζω) denotes an obligation of nature and necessity, like ἀνάγκη ἐστίν; oportet, an obligation of morality and of honor, like χρή; opus est (πόθος, optare?) an obligation of prudence, like δεῖ. Cic. Orat. ii. 25. Jure omnia defenduntur quæ sunt ejus generis, ut aut oportuerit aut licuerit aut necesse fuerit. Att. iv. 6. Si loquor de republica quod oportet, insanus; si, quod opus est, servus existimor. And xiii. 25. Cat. ap. Sen. Ep. 94. Emo non quod opus est, sed quod necesse est; quod non opus est, asse carum est. And Cic. Or. ii. 43. 2. Oportet denotes objectively, the moral claim which is made upon any man; debere (δεύεσθαι, δεῖν? or, dehibere?) subjectively, the moral obligation which any man is under, like ὀφείλειν. Tac. Hist. iv. 7. Accusatores etiamsi puniri non oporteat, ostentari non debere. (v. 323.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein