뜻

1. 피그미의, 난쟁이의, 소인의
2. 짧은, 단신의

1. Of or pertaining to a pygmy or dwarf, especially to the mythical Pygmaeī of Africa.
2. Short; of reduced stature.

예문

• Pygmaeos quoque haut longe ab his nasci, quorum qui longissimi sint, non longiores esse quam pedes duo et quadrantem. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Nonus, IV 12:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 12:1)

• Pygmaeos credas positis mitescere bellis, Jamque, infensa gruum temnentes praelia, tutos Indulgere jocis, tenerisque vacare choreis. (JOSEPHUS ADDISON, MACHINAE GESTICULANTES (ANGLICE A PUPPET-SHOW) 5:1)

  (, 5:1)

• aut, si quid fidei mereatur anilis Fabula, pastores per noctis opaca pusillas Saepe vident umbras, Pygmaeos corpore cassos, Dum secura gruum, et veteres oblita labores, Laetitiae penitus vacat, indulgetque choreis, Angustosque terit calles, viridesque per orbes Turba levis salit, et lemurum cognomine gaudet. (JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 16:3)

  (, 16:3)

• Et haec diu multumque agitantes, frustra virum circumlatrabant immobilem occultis iniuriis, ut Pygmaei vel Thiodamas agrestis homo Lindius Herculem. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXII: Julianus, chapter 12 4:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 12장 4:1)

• post minor est, credas aliam, cedo si breve parvi sortita est lateris spatium breviorque videtur virgine Pygmaea nullis adiuta cothurnis et levis erecta consurgit ad oscula planta. (Juvenal, Satires, book 2, Satura VI 1:260)

  (유베날리스, 풍자, 2권, 1:260)