고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: senium, seniī
iamque vergens in senium, et nomine solo aliquotiens , ad tranquilliora vitae discessit. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XIV, chapter 6 4:4)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 6장 4:4)
ita molle senium ducat et summum diem securus alto reddat in solio parens solasque Merope noverit Polybi faces, ut nulla sontem gratia eripiet mihi. (Seneca, Oedipus 3:39)
(세네카, 오이디푸스 3:39)
Nam et hominis tum demum declaratur sterile senium, non cum desinit mulier trigeminos aut geminos parere, sed cum omnino nullum conceptum edere valet. (Columella, Lucius Junius Moderatus, Res Rustica, book 2, chapter 1 3:1)
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 2권, 1장 3:1)
alter, vergentibus annis In senium, longoque togae tranquillior usu, Dedidicit iam pace ducem; (M. Annaeus Lucanus, Pharsalia, book 1 2:62)
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 2:62)
At tibi nos (quando non proderit ista silere, A quibus omne aevi senium sua fama repellit,) Digna damus, iuvenis, meritae praeconia vitae. (M. Annaeus Lucanus, Pharsalia, book 4 7:59)
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 7:59)
1. Vetus homo (ἔτος) denotes an old man, from the fiftieth year of his life, in opp. to juvenis, a young man, like γέρων; whereas senex (ἄναξ? or ἕνουσ ἔχων?), an old man from his sixtieth year, with the accessory notion of his being worthy of respect, like πρεσβύτης; lastly, grandævus and longævus denote a very aged man, who has already exceeded the usual duration of life, and who is, consequently, somewhere about eighty or upwards. 2. Senecta denotes old age indifferently, merely as a period of life; senectus, as a venerable and experienced age, that commands respect and indulgence; senium, the infirm and burdensome age, which is to be looked upon as a disease. (iv. 89.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0010%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용