라틴어-한국어 사전 검색

colloquia

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (colloquium의 복수 주격형) 회화들이

    형태분석: colloqui(어간) + a(어미)

  • (colloquium의 복수 대격형) 회화들을

    형태분석: colloqui(어간) + a(어미)

  • (colloquium의 복수 호격형) 회화들아

    형태분석: colloqui(어간) + a(어미)

colloquium

2변화 명사; 중성 상위3000위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: colloquium, colloquiī

  1. 회화, 대화
  2. 토론, 논의, 토의, 심의
  3. 면접, 인터뷰, 기자 회견
  4. 회의, 협의회, 회담, 상의
  5. 논의, 토의, 상담, 협의, 교섭
  1. conversation
  2. discussion
  3. interview
  4. conference
  5. parley

격변화 정보

2변화
단수 복수
주격 colloquium

회화가

colloquia

회화들이

속격 colloquiī, colloquī

회화의

colloquiōrum

회화들의

여격 colloquiō

회화에게

colloquiīs

회화들에게

대격 colloquium

회화를

colloquia

회화들을

탈격 colloquiō

회화로

colloquiīs

회화들로

호격 colloquium

회화야

colloquia

회화들아

예문

  • fore uti per colloquia omnes controversiae componantur. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, PRIMVS 9:11)

    (카이사르, 내란기, 1권 9:11)

  • condiciones a se latas, expetita colloquia et denegata commemorat. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, PRIMVS 32:12)

    (카이사르, 내란기, 1권 32:12)

  • cum hac et praetoria cohorte cetratorum barbarisque equitibus paucis, beneficiariis suis, quos suae custodiae causa habere consuerat, improviso ad vallum advolat, colloquia militum interrumpit, nostros repellit a castris, quos deprendit interficit. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, PRIMVS 75:4)

    (카이사르, 내란기, 1권 75:4)

  • conatus tamen nihilo minus est aliis rationibus per colloquia de pace agere. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, TERTIVS 18:9)

    (카이사르, 내란기, 3권 18:9)

  • Inter bina castra Pompei atque Caesaris unum flumen tantum intererat Apsus, crebraque inter se colloquia milites habebant, neque ullum interim telum per pactiones loquentium traiciebatur. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, TERTIVS 19:1)

    (카이사르, 내란기, 3권 19:1)

유의어 사전

1. Sermo (εἰρόμενος) denotes a conversation accidentally arising, or at least carried on without any fixed and serious purpose; whereas colloquium, generally a conversation agreed upon for a particular purpose, like a conference. 2. Sermo is a natural mode of speaking; oratio, a speech premeditated and prepared according to the rules of art. The sermo arises when, in ordinary life, an individual speaks longer than usual, and continues speaking, and is accidentally not interrupted; the oratio has a definite extent with an observable beginning, middle, and end, and in it the speaker calculates upon not being interrupted. In the sermo, the language of ordinary life predominates, whether in prose or verse, as in the comic poets, and in the Sermones of Horace; whereas in the oratio the language is select, and in conformity to the rules of rhetoric. Cic. Orat. 16. Mollis est oratio philosophorum et umbratilis . . . Itaque sermo potius quam oratio dicitur. Tac. Hist. i. 19. Apud senatum non comptior Galbæ, non longior . . . sermo; Pisonis comis oratio. (iv. 23.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

유의어

  1. 회화

  2. 토론

관련어

이형태

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0055%

SEARCH

MENU NAVIGATION