뜻

1. 회화, 대화
2. 토론, 논의, 토의, 심의
3. 면접, 인터뷰, 기자 회견
4. 회의, 협의회, 회담, 상의
5. 논의, 토의, 상담, 협의, 교섭

1. conversation
2. discussion
3. interview
4. conference
5. parley

예문

• tempus vero colloquio non dare neque accessurum polliceri magnam pacis desperationem afferebat. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, PRIMVS 11:4)

  (카이사르, 내란기, 1권 11:4)

• Libo a colloquio Canini digressus ad Pompeium proficiscitur. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, PRIMVS 26:11)

  (카이사르, 내란기, 1권 26:11)

• Ille, ut ex carceribus in liberum cursum emissus, adeo contra Caesarem acriter bellum gerere coepit ut lacrimas quas in colloquio proiecerat gaudio videretur profudisse. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO ALEXANDRINO 24:6)

  (카이사르, 알렉산드리아 전기 24:6)

• "Annuit et ex arbitrio mariti se facturam spopondit, sed eo simul cum nocte dilapso diem totum lacrimis ac plangoribus misella consumit, se nunc maxime prorsus perisse iterans, quae beati carceris custodia saepta et humanae conversationis colloquio viduata nec sororibus quidem suis de se maerentibus opem salutarem ferre ac ne videre eas quidem omnino posset;" (Apuleius, Metamorphoses, book 5 5:36)

  (아풀레이우스, 변신, 5권 5:36)

• In hoc aestu mentis ancipiti, ad effectum tendens consilium occulta indagine, sederatque tandem mutatis prae timore saepe sententiis, ut quaesitis magna industria cautis rei ministris, obstricto religionum consecratione colloquio, Bracchiati sollicitarentur atque Cornuti, fluxioris fidei et ubertate mercedis ad momentum omne versabiles. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XV, chapter 5 30:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 5장 30:1)

유의어 사전

1. Sermo (εἰρόμενος) denotes a conversation accidentally arising, or at least carried on without any fixed and serious purpose; whereas colloquium, generally a conversation agreed upon for a particular purpose, like a conference. 2. Sermo is a natural mode of speaking; oratio, a speech premeditated and prepared according to the rules of art. The sermo arises when, in ordinary life, an individual speaks longer than usual, and continues speaking, and is accidentally not interrupted; the oratio has a definite extent with an observable beginning, middle, and end, and in it the speaker calculates upon not being interrupted. In the sermo, the language of ordinary life predominates, whether in prose or verse, as in the comic poets, and in the Sermones of Horace; whereas in the oratio the language is select, and in conformity to the rules of rhetoric. Cic. Orat. 16. Mollis est oratio philosophorum et umbratilis . . . Itaque sermo potius quam oratio dicitur. Tac. Hist. i. 19. Apud senatum non comptior Galbæ, non longior . . . sermo; Pisonis comis oratio. (iv. 23.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein