라틴어-한국어 사전 검색

colloquiī

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (colloquium의 단수 속격형) 회화의

    형태분석: colloqui(어간) + ī(어미)

colloquium

2변화 명사; 중성 상위3000위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: colloquium, colloquiī

  1. 회화, 대화
  2. 토론, 논의, 토의, 심의
  3. 면접, 인터뷰, 기자 회견
  4. 회의, 협의회, 회담, 상의
  5. 논의, 토의, 상담, 협의, 교섭
  1. conversation
  2. discussion
  3. interview
  4. conference
  5. parley

격변화 정보

2변화
단수 복수
주격 colloquium

회화가

colloquia

회화들이

속격 colloquiī, colloquī

회화의

colloquiōrum

회화들의

여격 colloquiō

회화에게

colloquiīs

회화들에게

대격 colloquium

회화를

colloquia

회화들을

탈격 colloquiō

회화로

colloquiīs

회화들로

호격 colloquium

회화야

colloquia

회화들아

예문

  • Itaque Caninium Rebilum legatum, familiarem necessariumque Scriboni Libonis, mittit ad eum colloquii causa; (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, PRIMVS 26:6)

    (카이사르, 내란기, 1권 26:6)

  • Caesar, qui milites adversariorum in castra per tempus colloquii venerant, summa diligentia conquiri et remitti iubet. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, PRIMVS 77:1)

    (카이사르, 내란기, 1권 77:1)

  • eos neque colloquii neque indutiarum iura servasse et homines imperitos et per colloquium deceptos crudelissime interfecisse. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, PRIMVS 85:10)

    (카이사르, 내란기, 1권 85:10)

  • Haec memorantes, addentesque utilia, reduxere eum in meliorem sententiam, statimque (ut conducebat rei communi), prope Mogontiacum blandius rex ante dictus accitur, proclivis ipse quoque ad excipiendum foedus (ut apparebat). Et venit immane quo quantoque flatu distentus, ut futurus arbiter superior pacis, dieque praedicto colloquii ad ipsam marginem Rheni, caput altius erigens, stetit hinc inde sonitu scutorum intonante gentilium. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXX, chapter 3 4:1)

    (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 3장 4:1)

  • ipso autem colloquii die utrique, locum qui explorarent atque ipsos scrutarentur, mittunt; (Cornelius Tacitus, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, chapter 11 2:2)

    (코르넬리우스 타키투스, , , 11장 2:2)

유의어 사전

1. Sermo (εἰρόμενος) denotes a conversation accidentally arising, or at least carried on without any fixed and serious purpose; whereas colloquium, generally a conversation agreed upon for a particular purpose, like a conference. 2. Sermo is a natural mode of speaking; oratio, a speech premeditated and prepared according to the rules of art. The sermo arises when, in ordinary life, an individual speaks longer than usual, and continues speaking, and is accidentally not interrupted; the oratio has a definite extent with an observable beginning, middle, and end, and in it the speaker calculates upon not being interrupted. In the sermo, the language of ordinary life predominates, whether in prose or verse, as in the comic poets, and in the Sermones of Horace; whereas in the oratio the language is select, and in conformity to the rules of rhetoric. Cic. Orat. 16. Mollis est oratio philosophorum et umbratilis . . . Itaque sermo potius quam oratio dicitur. Tac. Hist. i. 19. Apud senatum non comptior Galbæ, non longior . . . sermo; Pisonis comis oratio. (iv. 23.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

유의어

  1. 회화

  2. 토론

관련어

이형태

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0055%

SEARCH

MENU NAVIGATION