뜻

1. 회화, 대화
2. 토론, 논의, 토의, 심의
3. 면접, 인터뷰, 기자 회견
4. 회의, 협의회, 회담, 상의
5. 논의, 토의, 상담, 협의, 교섭

1. conversation
2. discussion
3. interview
4. conference
5. parley

예문

• Quorum discessu liberam nacti milites colloquiorum facultatem vulgo procedunt, et quem quisque in castris notum aut municipem habebat conquirit atque evocat. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, PRIMVS 74:1)

  (카이사르, 내란기, 1권 74:1)

• ceterum si caritatis tuae morem pristino colloquiorum cursui reddis, et nos vetustae loquacitatis orbitas recurremus, praeter haec avide praevio Christo, sicubi locorum 1 fueritis, modo redux patronus indulgeat, advolaturi, ut rebus amicitia vegetetur, quae verbis infrequentata torpuerat. (Sidonius Apollinaris, Epistulae, book 4, Sidonius Industrio suo Salutem. 2:4)

  (시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, 2:4)

• Scintilla eās salūtat et diū colloquium cum amīcīs facit. (Oxford Latin Course I, At the fountain 4:5)

  Scintilla는 그들에게 인사하고, 한동안 친구들과 함께 이야기를 한다. (옥스포드 라틴 코스 1권, 4:5)

• longum colloquium cum Iūliā facit, puellā valdē pulchrā. (Oxford Latin Course I, The school of Flavius 6:4)

  굉장히 예쁜 소녀인 Iulia와 함께 긴 대화를 나눈다. (옥스포드 라틴 코스 1권, 6:4)

• Flaccus in tabernā sedēbat et colloquium cum amīcīs faciēbat. (Oxford Latin Course II, Comitia 17:16)

  플라쿠스는 술집에 앉아 친구와 이야기를 하고 있었다. (옥스포드 라틴 코스 2권, 17:16)

유의어 사전

1. Sermo (εἰρόμενος) denotes a conversation accidentally arising, or at least carried on without any fixed and serious purpose; whereas colloquium, generally a conversation agreed upon for a particular purpose, like a conference. 2. Sermo is a natural mode of speaking; oratio, a speech premeditated and prepared according to the rules of art. The sermo arises when, in ordinary life, an individual speaks longer than usual, and continues speaking, and is accidentally not interrupted; the oratio has a definite extent with an observable beginning, middle, and end, and in it the speaker calculates upon not being interrupted. In the sermo, the language of ordinary life predominates, whether in prose or verse, as in the comic poets, and in the Sermones of Horace; whereas in the oratio the language is select, and in conformity to the rules of rhetoric. Cic. Orat. 16. Mollis est oratio philosophorum et umbratilis . . . Itaque sermo potius quam oratio dicitur. Tac. Hist. i. 19. Apud senatum non comptior Galbæ, non longior . . . sermo; Pisonis comis oratio. (iv. 23.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein