뜻

1. 보장, 확신
2. 뻔뻔함, 대담함

1. assurance, confidence
2. boldness, impudence, audacity

예문

• Haec est civitas exsultans, habitans in confidentia, quae dicebat in corde suo: " Ego sum, et extra me non est alia amplius! ". Quomodo facta est in desertum, cubile bestiae? Omnis, qui transit per eam, sibilabit et movebit manum suam. (Biblia Sacra Vulgata, Prophetia Sophoniae, 2 2:15)

  (불가타 성경, 스바니야서, 2장 2:15)

• Mercello simili confidentia Flaccum, municipem suum, adiuvant: (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO ALEXANDRINO 52:11)

  (카이사르, 알렉산드리아 전기 52:11)

• eique deliberanti cum proximis, clandestinis colloquiis et nocturnis, qua vi quibusve commentis id fieret, antequam effundendis rebus pertinacius incumberet confidentia, acciri mollioribus scriptis, per simulationem tractatus publici nimis urgentis, eundem placuerat Gallum, ut auxilio destitutus, sine ullo interiret . (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XIV, chapter 11 1:2)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 11장 1:2)

• Vixdum adulescens specie tenus purpuratus (ut nostis), vestrae tutelae nutu caelesti commissus, numquam a proposito recte vivendi deiectus sum, vobiscum in omni labore perspicuus, cum dispersa gentium confidentia, post civitatum excidia, peremptaque innumera hominum milia, pauca quae semiintegra sunt relicta cladis immensitas persultaret. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XX , chapter 5 4:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 5장 4:1)

• Iulianus, quem dum circumfrementes Illyricum nationes exteras oppugnatis, tuendis praefecimus Galliis, levium confidentia proeliorum, quae cum Germanis gessit semermibus, ut vecors elatus, adscitis in societatem superbam auxiliaribus paucis, feritate speque postrema, ad perniciosam audaciam promptis, in noxam publicam conspiravit, aequitate calcata, parente nutriceque orbis Romani, quam tumentes spiritus tamquam favillas reflaturam vindicaturamque, deinde ut sceleste factorum ultricem, et ipse expertus, et docente antiquitate facile credo. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXI, chapter 13 13:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 13장 13:1)

유의어 사전

; Audacia; Audentia. 1. Fides and fidelitas mean the fidelity which a man himself observes towards others; fides, in a more general sense, like πίστις, the keeping of one’s word and assurance from conscientiousness, together with the reliance of others upon us as springing from this quality, the credit we possess; fidelitas denotes, in a more special sense, like πιστότης, the faithful adherence to persons to whom we have once devoted ourselves; whereas fiducia and confidentia denote the trust we place in others; fiducia, the laudable trust in things, in which we actually can trust, which is allied to the courage of trusting in ourselves, in opp. to timor; Cic. Div. ii. 31. Plin. Ep. v. 17, like θάρσος; but confidentia denotes a blamable blind trust, particularly in one’s own strength, in opp. to foresight and discretion, and which converts spirit into presumption, like θράσος. 5. Fiducia and confidentia have their foundation in trusting to the prosperous issue of anything; audacia and audentia, in the contempt of danger; audacia sometimes means a laudable boldness, as a word of higher import than fiducia; sometimes a blamable boldness, as a civil term for temeritas, like τόλμα; but audentia is always a laudable spirit of enterprise. Juven. xiii. 108. Quum magna malæ superest audacia causæ, creditur a multis fiducia. Sen. Ep. 87. Quæ bona sunt, fiduciam faciunt, divitiæ audaciam. (v. 256.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein