고전 발음: []교회 발음: []
기본형: malevolentia, malevolentiae
단수 | 복수 | |
---|---|---|
주격 | malevolentia 악의가 | malevolentiae 악의들이 |
속격 | malevolentiae 악의의 | malevolentiārum 악의들의 |
여격 | malevolentiae 악의에게 | malevolentiīs 악의들에게 |
대격 | malevolentiam 악의를 | malevolentiās 악의들을 |
탈격 | malevolentiā 악의로 | malevolentiīs 악의들로 |
호격 | malevolentia 악의야 | malevolentiae 악의들아 |
Aemilianum itidem Scipionem ut somniculosum aemulorum incusari malivolentia, cuius impetrabili vigilantia, obstinatae in perniciem Romae, duae potentissimae sunt urbes excisae. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVII, chapter 11 3:2)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 11장 3:2)
dein, quia plerique quae delicta reprehenderis malivolentia et invidia dicta putant. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Quartus, XV 3:3)
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 3:3)
regis causa si qui sunt qui velint, qui pauci sunt, omnes rem ad Pompeium deferri volunt, senatus religionis calumniam non religione, sed malevolentia et illius regiae largitionis invidia comprobat. (M. Tullius Cicero, Epistulae ad Familiares, LIBER PRIMVS: AD P. LENTVLVM, letter 1 1:6)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, , 1:6)
novi enim temperantiam et moderationem naturae tuae, novi animum cum mihi amicissimum tum nulla in ceteros malevolentia suffusum contraque cum magnum et excelsum tum etiam apertum et simplicem. (M. Tullius Cicero, Epistulae ad Familiares, LIBER PRIMVS: AD P. LENTVLVM, letter 9 25:2)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, , 25:2)
' illud vero pusilli animi et ipsa malevolentia ieiuni atque inanis, quod Ariobarzanem, quia senatus per me regem appellavit mihique commendavit, iste in litteris non regem, sed regis Ariobarzanis filium appellat. (M. Tullius Cicero, Epistulae ad Familiares, LIBER SECVNDVS: AD C. CVRIONEM ET CETEROS, letter 17 8:8)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, , 8:8)
1. Malitia denotes the baseness which shows itself in the love of lying and deceiving, from want of conscience; malignitas, the ill-will which grudges good to another, and wishes it only to itself, from pure selfishness; malevolentia, the ill-will which wishes evil to another rather than good, from personal aversion. Malitia is a way of thinking and acting deserving of punishment as endangering the security of society; malignitas is a despicable disposition, which implies the want of philanthropy; lastly, malevolentia, a detestable quality, as connected with deriving pleasure from the misfortunes of others. 2. Malus homo is a morally bad man, but nequam a good-for-nothing man, whose faultiness shows itself in aversion to useful labor, and a propensity to roguish tricks, in opp. to frugi. Plaut. Pseud, i. 5. 53. Cic. Font. 13. Or. ii. 61. Fin. ii. 8. Sen. Contr. iii. 21; pravus (πέραῖος) a man whose character has taken a vicious direction, in a physical, or intellectual, or moral point of view in opp. to rectus. Plaut. Bacch. iii. 3, 8. Cic. Fin. ii. 8. Acad. i. 10. Quintil. viii. 3, 48. Nec parricidam nequam dixeris hominem, nec meretrici forte deditum nefarium; quod alterum parum, alterum nimium est. Afric. ap. Gell. vii. 11. (i. 62.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0004%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용