고전 발음: []교회 발음: []
기본형: īnsolentia, īnsolentiae
| 단수 | 복수 | |
|---|---|---|
| 주격 | īnsolentia 신기가 | īnsolentiae 신기들이 |
| 속격 | īnsolentiae 신기의 | īnsolentiārum 신기들의 |
| 여격 | īnsolentiae 신기에게 | īnsolentiīs 신기들에게 |
| 대격 | īnsolentiam 신기를 | īnsolentiās 신기들을 |
| 탈격 | īnsolentiā 신기로 | īnsolentiīs 신기들로 |
| 호격 | īnsolentia 신기야 | īnsolentiae 신기들아 |
Iniuriam in eripiendis legionibus praedicat, crudelitatem et insolentiam in circumscribendis tribunis plebis; (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, PRIMVS 32:11)
(카이사르, 내란기, 1권 32:11)
Sic affectus atque in solitudinem relegatus angulo stabuli concesseram, dumque de insolentia collegarum meorum mecum cogito atque in alterum diem auxilio rosario Lucius denuo futurus equi perfidi vindictam meditor, respicio pilae mediae, quae stabuli trabes sustinebat, in ipso fere meditullio Eponae deae simulacrum residens acdiculae, quod accurate corollis roseis equidem recentibus fuerat ornatum. (Apuleius, Metamorphoses, book 3 24:1)
(아풀레이우스, 변신, 3권 24:1)
nam quadam die, nimia eius insolentia expugnata patientia mea, calces in eum validas extulerant. (Apuleius, Metamorphoses, book 7 17:6)
(아풀레이우스, 변신, 7권 17:6)
Tunc unus e tribus fratribus incunctanter et paulo liberius respondit, frustra eum suis opibus confisum tyrannica superbia comminari, cum alioquin pauperes etiam liberali legum praesidio de insolentia locupletium consueverint vindicari. (Apuleius, Metamorphoses, book 9 33:4)
(아풀레이우스, 변신, 9권 33:4)
Nec miles ille familiarem cohibere quivit insolentiam sed indignatus silentio eius ut convicio, viti quam tenebat obtundens eum dorso meo proturbat. (Apuleius, Metamorphoses, book 9 36:6)
(아풀레이우스, 변신, 9권 36:6)
Superbia, from self-sufficiency, thinks others beneath itself, and considers them only as to the inferiority of their endowments; pride, in opp. to humility, arrogantia would make others, who owe it no homage, sensible of its endowments or privileges, in opp. to modesty; fastus (from σπαθᾶν?) pushes men from itself, as unworthy to stand in connection with it, as a presumptuous, in opp. to a sober, unassuming disposition; insolentia (from salire, insilire,) misemploys its superiority, in a rude manner, to the humiliation of the weaker, as insolence, in opp. to humanity and magnanimity. The superbus would outshine others, the arrogans would encroach upon them; the fastosus despises them; the insolens insults them. (iv. 187.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0014%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용
