고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
형태정보
기본형: fācundus, fācunda, fācundum
남성 | 여성 | 중성 | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
단수 | 복수 | 단수 | 복수 | 단수 | 복수 | |
주격 | fācundus 웅변인 (이)가 | fācundī 웅변인 (이)들이 | fācunda 웅변인 (이)가 | fācundae 웅변인 (이)들이 | fācundum 웅변인 (것)가 | fācunda 웅변인 (것)들이 |
속격 | fācundī 웅변인 (이)의 | fācundōrum 웅변인 (이)들의 | fācundae 웅변인 (이)의 | fācundārum 웅변인 (이)들의 | fācundī 웅변인 (것)의 | fācundōrum 웅변인 (것)들의 |
여격 | fācundō 웅변인 (이)에게 | fācundīs 웅변인 (이)들에게 | fācundae 웅변인 (이)에게 | fācundīs 웅변인 (이)들에게 | fācundō 웅변인 (것)에게 | fācundīs 웅변인 (것)들에게 |
대격 | fācundum 웅변인 (이)를 | fācundōs 웅변인 (이)들을 | fācundam 웅변인 (이)를 | fācundās 웅변인 (이)들을 | fācundum 웅변인 (것)를 | fācunda 웅변인 (것)들을 |
탈격 | fācundō 웅변인 (이)로 | fācundīs 웅변인 (이)들로 | fācundā 웅변인 (이)로 | fācundīs 웅변인 (이)들로 | fācundō 웅변인 (것)로 | fācundīs 웅변인 (것)들로 |
호격 | fācunde 웅변인 (이)야 | fācundī 웅변인 (이)들아 | fācunda 웅변인 (이)야 | fācundae 웅변인 (이)들아 | fācundum 웅변인 (것)야 | fācunda 웅변인 (것)들아 |
원급 | 비교급 | 최상급 | |
---|---|---|---|
형용사 | fācundus 웅변인 (이)가 | fācundior 더 웅변인 (이)가 | fācundissimus 가장 웅변인 (이)가 |
부사 | fācundē 웅변이게 | fācundius 더 웅변이게 | fācundissimē 가장 웅변이게 |
제시된 형태 중 음영이 칠해진 것은 실제 코퍼스에서는 확인되지 않았고, 규칙에 의해 자동 생성된 것입니다.
est enim ea pars hominis loco celsa, uisu prompta, usu facunda; (Apuleius, Apologia 7:8)
(아풀레이우스, 변명 7:8)
nam quae docta nimis cupit et facunda videri, crure tenus medio tunicas succingere debet, caedere Silvano porcum, quadrante lavari. (Juvenal, Satires, book 2, Satura VI 1:230)
(유베날리스, 풍자, 2권, 1:230)
taedia tunc subeunt animos, tunc seque suamque Terpsichoren odit facunda et nuda senectus. (Juvenal, Satires, book 3, Satura VII 1:12)
(유베날리스, 풍자, 3권, 1:12)
Festino ad nostros et regem transeo Ponti et Croesum, quem vox iusti facunda Solonis respicere ad longae iussit spatia ultima vitae. (Juvenal, Satires, book 4, Satura X 1:110)
(유베날리스, 풍자, 4권, 1:110)
nunc totus Graias nostrasque habet orbis Athenas, Gallia causidicos docuit facunda Britannos, de conducendo loquitur iam rhetore Thyle. (Juvenal, Satires, book 5, Satura XV 3:42)
(유베날리스, 풍자, 5권, 3:42)
Disertus and facundus denote a natural gift or talent for speaking, whereas eloquens, an acquired and cultivated art. Disertus is he who speaks with clearness and precision; facundus, he who speaks with elegance and beauty; eloquens, he who combines clearness and precision with elegance and beauty. The disertus makes a good teacher, who may nevertheless be confined to a one-sided formation of intellect; the facundus is a good companion, whose excellence may nevertheless be confined to a superficial adroitness in speaking, without acuteness or depth, whereas the eloquens, whether he speaks as a statesman or as an author, must, by talent and discipline in all that relates to his art, possess a complete mastery over language, and the resources of eloquence. Cic. Orat. 5, 19. Antonius . . . . disertos ait se vidisse multos, eloquentem omnino neminem. Quintil. viii. pr. 13. Diserto satis dicere quæ oporteat; ornate autem dicere proprium est eloquentissimi. Suet. Cat. 53. Eloquentiæ quam plurimum adtendit, quantumvis facundus et promptus. (iv. 14.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0019%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용