살아있는 라틴어 사전

fācundō

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

(fācundus의 남성 단수 여격형) 웅변인 (이)에게
형태분석: fācund(어간) + ō(어미)
(fācundus의 남성 단수 탈격형) 웅변인 (이)로
형태분석: fācund(어간) + ō(어미)
(fācundus의 중성 단수 여격형) 웅변인 (것)에게
형태분석: fācund(어간) + ō(어미)
(fācundus의 중성 단수 탈격형) 웅변인 (것)로
형태분석: fācund(어간) + ō(어미)

fācundus

1/2변화 형용사; 자동번역 상위5000위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: fācundus, fācunda, fācundum

어원: 1 FAC-

뜻

웅변인, 유창한

eloquent

격변화 정보

1/2변화

	남성		여성		중성
	단수	복수	단수	복수	단수	복수
주격	fācundus 웅변인 (이)가	fācundī 웅변인 (이)들이	fācunda 웅변인 (이)가	fācundae 웅변인 (이)들이	fācundum 웅변인 (것)가	fācunda 웅변인 (것)들이
속격	fācundī 웅변인 (이)의	fācundōrum 웅변인 (이)들의	fācundae 웅변인 (이)의	fācundārum 웅변인 (이)들의	fācundī 웅변인 (것)의	fācundōrum 웅변인 (것)들의
여격	fācundō 웅변인 (이)에게	fācundīs 웅변인 (이)들에게	fācundae 웅변인 (이)에게	fācundīs 웅변인 (이)들에게	fācundō 웅변인 (것)에게	fācundīs 웅변인 (것)들에게
대격	fācundum 웅변인 (이)를	fācundōs 웅변인 (이)들을	fācundam 웅변인 (이)를	fācundās 웅변인 (이)들을	fācundum 웅변인 (것)를	fācunda 웅변인 (것)들을
탈격	fācundō 웅변인 (이)로	fācundīs 웅변인 (이)들로	fācundā 웅변인 (이)로	fācundīs 웅변인 (이)들로	fācundō 웅변인 (것)로	fācundīs 웅변인 (것)들로
호격	fācunde 웅변인 (이)야	fācundī 웅변인 (이)들아	fācunda 웅변인 (이)야	fācundae 웅변인 (이)들아	fācundum 웅변인 (것)야	fācunda 웅변인 (것)들아

	원급	비교급	최상급
형용사	fācundus 웅변인 (이)가	fācundior 더 웅변인 (이)가	fācundissimus 가장 웅변인 (이)가
부사	fācundē 웅변이게	fācundius 더 웅변이게	fācundissimē 가장 웅변이게

제시된 형태 중 음영이 칠해진 것은 실제 코퍼스에서는 확인되지 않았고, 규칙에 의해 자동 생성된 것입니다.

예문

Palmam Callimachus, Thalia, de se Facundo dedit ipse Bruttiano. (Martial, Epigrammata, book 4, XXIII 23:2)
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, 23:2)
Emendare meos, quos novit fama, libellos Et tibi permittis felicis carpere nugas, - Has, inquam, nugas, quibus aurem advertere totam Non aspernantur proceres urbisque forique, Quas et perpetui dignantur scrinia Sili Et repetit totiens facundo Regulus ore, Quique videt propius magni certamina Circi Laudat Aventinae vicinus Sura Dianae, Ipse etiam tanto dominus sub pondere rerum Non dedignatur bis terque revolvere Caesar. (Martial, Epigrammata, book 6, LXIV 64:2)
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, 64:2)
Audet facundo qui carmina mittere Nervae, Pallida donabit glaucina, Cosme, tibi, Paestano violas et cana ligustra colono, Hyblaeis apibus Corsica mella dabit: (Martial, Epigrammata, book 9, XXVI 27:1)
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, 27:1)
Nec doctum satis et parum severum, Sed non rusticulum tamen libellum Facundo mea Plinio Thalia I perfer: (Martial, Epigrammata, book 10, XX 20:1)
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, 20:1)
felices quibus haec ipso cognoscere in actu et tam facundo contigit ore frui! (P. Ovidius Naso, Ex Ponto, book 3, poem 5 5:7)
(푸블리우스 오비디우스 나소, , 3권, 5:7)

유의어 사전

Disertus and facundus denote a natural gift or talent for speaking, whereas eloquens, an acquired and cultivated art. Disertus is he who speaks with clearness and precision; facundus, he who speaks with elegance and beauty; eloquens, he who combines clearness and precision with elegance and beauty. The disertus makes a good teacher, who may nevertheless be confined to a one-sided formation of intellect; the facundus is a good companion, whose excellence may nevertheless be confined to a superficial adroitness in speaking, without acuteness or depth, whereas the eloquens, whether he speaks as a statesman or as an author, must, by talent and discipline in all that relates to his art, possess a complete mastery over language, and the resources of eloquence. Cic. Orat. 5, 19. Antonius . . . . disertos ait se vidisse multos, eloquentem omnino neminem. Quintil. viii. pr. 13. Diserto satis dicere quæ oporteat; ornate autem dicere proprium est eloquentissimi. Suet. Cat. 53. Eloquentiæ quam plurimum adtendit, quantumvis facundus et promptus. (iv. 14.)