뜻

1. 안정적인, 강한, 튼튼한, 굳건한
2. 충실한, 확고한, 진실한

1. stable, strong, firm
2. faithful, steadfast, true

예문

• Morabatur autem David in deserto in locis firmissimis mansitque in monte, in deserto Ziph; et quaerebat eum Saul cunctis diebus, sed non tradidit eum Deus in manus eius. (Biblia Sacra Vulgata, Liber I Samuelis, 23 23:14)

  다윗은 광야의 산성에서 살았다. 다윗이 지프 광야의 산속에 살고 있는 동안 사울은 날마다 그를 찾아다녔지만, 하느님께서는 다윗을 그의 손에 넘기지 않으셨다. (불가타 성경, 사무엘기 상권, 23장 23:14)

• Hos, cum ad loca venisset avidus barbarici sanguinis miles, disiectis culmis levibus obtruncabant, nec quemquam casa, vel trabibus compacta firmissimis, periculo mortis extraxit. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVII, chapter 13 13:2)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 13장 13:2)

• Sed tunc ingruentem Persarum multitudinem sex legiones, raptim percursis itineribus antegressae, muris adstitere firmissimis, Magnentiaci et Decentiaci, quos post consummatos civiles procinctus, ut fallaces et turbidos, ad Orientem venire compulit imperator, ubi nihil praeter bella timetur externa, et Tricensimani Decimanique, Fortenses et Superventores atque Praeventores, cum Aeliano iam comite, quos tirones tum etiam novellos, hortante memorato adhuc protectore, erupisse a Singara, Persasque fusos in somnum retulimus trucidasse complures. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVIII, chapter 9 3:2)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 9장 3:2)

• At mehercules vera illa Romuli proles assiduis venatibus nec minus agrestibus operibus exercitata firmissimis praevaluit corporibus ac militiam belli, cum res postulavit, facile sustinuit durata pacis laboribus semperque rusticam plebem praeposuit urbanae. (Columella, Lucius Junius Moderatus, Res Rustica, book 1, chapter pr 17:3)

  (콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 1권, 머리말 17:3)

• de firmissimis alia prima ponet alia postrema inculcabitque leviora. (M. Tullius Cicero, ORATOR AD M. BRVTVM, chapter 15 4:5)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, , 15장 4:5)

유의어 사전

1. Validus (from ὅλοσ, οὖλος), means strong, in an active sense, as able to perform something, in opp. to imbecillis, Cic. Fam. vii. 1. Plin. H. N. xiv. 21, like σθεναρός; whereas firmus and robustus, in a passive sense, as able to endure; firmum (from φράξαι, φάργνυμι), strong from an immovable position, and, consequently, stedfast, in opp. to labans, vacillans, and, for want of a corresponding adjective, to imbecillus, Cic. Fam. ix. 16. Sall. Jug. 10. Quintil. v. 10, 49, like βέβαιος; robustum (from ἐῤῥῶσθαι) through its compact nature, and its impenetrable and, consequently, durable materials, nearly in opp. to tenerum, like ῥωμαλέος and ἰσχυρός. 2. Imbecillitas denotes generally a mental, infirmitas, a bodily weakness, according to Cic. Fin. v. 45. In infirma ætate, imbecillaque mente: both are sometimes used in a mental sense, in which case imbecillitas denotes a natural weakness of the head or heart, a want of talent or of spirit; whereas infirmitas, a moral weakness of character, fickleness and uncertainty, for example: Cæs. B. G. vii. 77. Nolite stultitia ac temeritate vestra aut imbecillitate animi omnem Galliam prosternere; comp. with iv. 5. Cæsar infirmitatem Gallorum veritus, quod sunt in consiliis capiendis mobiles et rebus plerumque novis student. Or, Cic. Divin. ii. 60, with Fam. xv. 1. Or, Tac. Ann. iv. 8, with Hist. i. 9. (iv. 164.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein