뜻

1. 간청하다, 청하다, 탄원하다

1. I entreat, implore, beseech, supplicate.

예문

• Si intellegam posse ad summos pervenire, non solum hortabor, ut elaboret, sed etiam, si vir quoque bonus mihi videbitur esse, obsecrabo; (M. Tullius Cicero, De Oratore, LIBER SECUNDUS 85:5)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, 85:5)

• sin illius insidiae clariores hac luce fuerint, tum denique obsecrabo obtestaborque vos, iudices, si cetera amisimus, hoc nobis saltem ut relinquatur, vitam ab inimicorum audacia telisque ut impune liceat defendere. (M. Tullius Cicero, PRO T. ANNIO MILONE ORATIO, chapter 2 3:3)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 2장 3:3)

• Si pol me nolet ducere uxorem, genua amplectar atque obsecrabo; (T. Maccius Plautus, Miles Gloriosus, act 4, scene 6 6:53)

  (티투스 마키우스 플라우투스, , , 6:53)

• Dic ergo, obsecro te, quod soror mea sis, ut bene sit mihi propter te, et vivat anima mea ob gratiam tui". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 12 12:13)

  그러니 당신은 내 누이라고 하시오. 그래서 당신 덕분에 내가 잘되고, 또 당신 덕택에 내 목숨을 지킬 수 있게 해 주시오.” (불가타 성경, 창세기, 12장 12:13)

• Nonne universa terra coram te est? Recede a me, obsecro: si ad sinistram ieris, ego dexteram tenebo; si tu dexteram elegeris, ego ad sinistram pergam". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 13 13:9)

  온 땅이 네 앞에 펼쳐져 있지 않느냐? 내게서 갈라져 나가라. 네가 왼쪽으로 가면 나는 오른쪽으로 가고, 네가 오른쪽으로 가면 나는 왼쪽으로 가겠다.” (불가타 성경, 창세기, 13장 13:9)

유의어 사전

1. Rogare and orare denote simply a request as the quiet utterance of a wish; but the rogans (ὀργᾶν, ὀρέγεσθαι) feels himself al pari, on a par with the person whom he asks, and asks only a courtesy, like αἰτεῖν; the orans acknowledges the superiority of the other, and asks a benefit, like δεῖσθαι; whereas obsecrare and obtestari denote a passionate asking, as to conjure; but the obsecrans asks urgently, like λιπαρεῖν; the obtestans (from θέσσασθαι) in a suppliant manner. Cic. Att. xvi. 10. Igitur, mi Plance, rogo te atque etiam oro. Pseudocic. p. Red. 16. Pro mea vos salute non rogavit solum, verum etiam obsecravit. 2. Precari denotes the calm act of prayer, in which one raises one’s hand to heaven, like εύχεσθαι; but supplicare denotes the passionate act of supplication, in which one throws one’s self on one’s knees, or on the ground, and wrings one’s hands, like ἱκετεύειν. By hyperbole, however, precor denotes any urgent request; supplicare, any humble request, addressed to a human being. Cic. Parad. v. 3. Noctu venire domum ad eum, precari, denique supplicare. (v. 232.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein