뜻

1. 전조, 징조, 조짐

1. an omen

예문

• Quocirca idem saepe praefectus seditionibus agitatus, ac plebe iam saeviente immanius, quoniam verebatur impendens exitium, ab omni spe tuendae salutis exclusus, ut aestimabat, tumultuanti acriter populo, sed accidentia considerare sueto prudenter, obiecit parvulos filios, et lacrimans En inquit cives vestri (procul omen dii caelestes avertant! (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, LIBER XIX, chapter 10 2:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 10장 2:1)

• Cumque ille timeret, ne cupiditati suae congruentia fingerentur, eratque ideo maestus, omen multo praesentius ipse conspexit, quod excessum Constantii dare monstrabat. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXII: Julianus, chapter 1 2:2)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 1장 2:2)

• Et paulisper detentus, ut omen per hostias litando firmaret, Davanam venit castra praesidiaria, unde ortus Belias fluvius funditur in Euphraten. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXIII, chapter 3 7:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 3장 7:1)

• Pari sorte hic quoque omen inlaetabile visum est, apparitoris cuiusdam cadaver extentum, carnificis manu deleti, quem praefectus praesens, ea re supplicio capitali damnarat, quod intra praestitutum diem alimentorum augmentum exhibere pollicitus, casu impediente frustratus est. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXIII, chapter 5 6:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 5장 6:1)

• Item cum ab urbe praedicta tenderet ad procinctum, per portam voluit unde introiit exire, ut omen colligeret, quod cite remeabit ad Gallias. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXX, chapter 5 17:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 5장 17:1)