뜻

1. 내놓다, 놓다
2. 잃다, 떨어뜨리다

1. I let go.
2. I lose.

예문

• Quo rumore provinciis percitis, ordines civitatum et populi, decretis et acclamationibus densis, iniecta manu detinebant paene publicum defensorem, memores quod relictus ad sui tutelam, cum inerti et umbratili milite, nihil amiserat per decennium; (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVIII, chapter 6 2:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 6장 2:1)

• Et velut paraturus necessaria convivio nuptiali, egressus ad villa octavo lapide ab urbe distantem, concito equo ad Persarum vastatorium globum, quem didicerat adventare, confugit, susceptusque aventer, qui esset ex his cognitus quae loquebatur, Tamsapori post diem traditur quintum, perque eum regi oblatus, opibus et necessitudine omni recuperata cum coniuge, quam paucos post menses amiserat, erat secundi loci post Antoninum, ut ait poeta praeclarus longo proximus intervallo. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, LIBER XIX, chapter 9 6:2)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 9장 6:2)

• Inter quae ingluvies et gurgites crevere praerupti conviviorum, et pro victorialibus epulares triumphi, ususque abundantes serici et textiles auctae sunt artes, et culinarum sollicitior cura, et ambitiosa ornatarum domorum exquisita sunt spatia, quorum mensuram si in agris consul Quinctius possedisset, amiserat etiam post dictaturam gloriam paupertatis. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXII: Julianus, chapter 4 5:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 4장 5:1)

• Haec egisse ideo efficaciter fertur, quod Iuliani promotus arbitrio, agentis etiam tum per Syrias, in itinere unum amiserat oculum, suspicatusque artibus se nefariis appetitum, iusto quidem sed inusitato dolore, haec et alia magna quaeritabat industria. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXVI, chapter 3 2:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 3장 2:1)

• Siculum bellum incohauit in primis, sed diu traxit intermissum saepius, modo reparandarum classium causa, quas tempestatibus duplici naufragio et quidem per aestatem amiserat, modo pace facta, flagitante populo ob interclusos commeatus famemque ingrauescentem; (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Divus Augustus, chapter 16 1:1)

  (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 16장 1:1)

유의어 사전

1. Amittere means to lose something, so that it ceases to be in our possession, like ἀποβαλεῖν, opp. to retinere, Cic. Rep. v. i. Sext. 47. Suet. Tib. 15. Ter. Phorm. iii. 2, 22; perdere means, to lose something, so that it is destroyed, and rendered useless, like διολέσαι, opp. to servare. Plaut. Rud. iv. 4, 120. Ter. Ad. ii. 2, 32. Sen. Contr. iii. 21.—Tac. Ann. ii. 25. Perdita classe, amissis armis. 2. Amissio is an involuntary, jactura, a voluntary, loss, which a person undergoes, a sacrifice that is made to avoid a greater loss, as in the case of the master of a ship, who throws the freight overboard, to save his ship and his life. Plin. Ep. i. 12. Jacturam gravissimam feci, si jactura dicenda est tanti viri amissio. (iii. 289.)

1. Mittere μεθεῖναι is the general expression, to send; legare (from λέγω) has a special political meaning, to delegate. The missus makes his appearance as a servant or messenger; the legatus, as a representative. 2. Amittere and dimittere mean to let go any thing already in one’s possession; amittere, against one’s will, as to lose; dimittere, after having used it, as to dismiss; whereas omittere means to let anything pass by, without taking possession of it; to speak with precision, Amittimus inviti et casu, omittimus volentes et sponte. Hence amittere occasionem means, to let slip an opportunity, so as not to be able to take advantage of it, from negligence; whereas omittere occasionem means, to renounce an opportunity, so as not to wish to take advantage of it, from attaching little value to it. Vitam amittere means, to lose one’s life; vitam omittere, to sacrifice it. (iii. 285.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein