라틴어-한국어 사전 검색

callide

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (callidus의 남성 단수 호격형) 교활한 (이)야

    형태분석: callid(어간) + e(어미)

callidē

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (callidus의 부사 원급형) 교활하게

    형태분석: callid(어간) + ē(어미)

callidus

1/2변화 형용사; 상위3000위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: callidus, callida, callidum

어원: calleō(냉담하다, 뻔뻔스럽다)

  1. 교활한, 약삭빠른, 간사한, 간교한
  2. 현명한, 지혜가 있는, 신중한, 똑똑한, 재치 있는, 영리한
  1. cunning, sly, crafty
  2. wise, clever, ingenious

격변화 정보

1/2변화
남성 여성 중성
단수 복수 단수 복수 단수 복수
주격 callidus

교활한 (이)가

callidī

교활한 (이)들이

callida

교활한 (이)가

callidae

교활한 (이)들이

callidum

교활한 (것)가

callida

교활한 (것)들이

속격 callidī

교활한 (이)의

callidōrum

교활한 (이)들의

callidae

교활한 (이)의

callidārum

교활한 (이)들의

callidī

교활한 (것)의

callidōrum

교활한 (것)들의

여격 callidō

교활한 (이)에게

callidīs

교활한 (이)들에게

callidae

교활한 (이)에게

callidīs

교활한 (이)들에게

callidō

교활한 (것)에게

callidīs

교활한 (것)들에게

대격 callidum

교활한 (이)를

callidōs

교활한 (이)들을

callidam

교활한 (이)를

callidās

교활한 (이)들을

callidum

교활한 (것)를

callida

교활한 (것)들을

탈격 callidō

교활한 (이)로

callidīs

교활한 (이)들로

callidā

교활한 (이)로

callidīs

교활한 (이)들로

callidō

교활한 (것)로

callidīs

교활한 (것)들로

호격 callide

교활한 (이)야

callidī

교활한 (이)들아

callida

교활한 (이)야

callidae

교활한 (이)들아

callidum

교활한 (것)야

callida

교활한 (것)들아

원급 비교급 최상급
형용사 callidus

교활한 (이)가

callidior

더 교활한 (이)가

callidissimus

가장 교활한 (이)가

부사 callidē

교활하게

callidius

더 교활하게

callidissimē

가장 교활하게

제시된 형태 중 음영이 칠해진 것은 실제 코퍼스에서는 확인되지 않았고, 규칙에 의해 자동 생성된 것입니다.

예문

  • et callide cogitantes tulerunt sibi cibaria, saccos veteres asinis imponentes et utres vinarios vetustos, scissos atque consutos, (Biblia Sacra Vulgata, Liber Iosue, 9 9:4)

    그들 나름대로 속임수를 쓰기로 하였다. 그래서 그들은 양식을 싼 다음, 낡아 빠진 자루와 낡고 갈라져서 꿰맨 포도주 부대를 나귀에 싣고서 길을 떠났다. (불가타 성경, 여호수아기, 9장 9:4)

  • facit omnia circa honorem meum obseruanter, circa salutem sollicite, circa amorem callide; (Apuleius, Apologia 70:9)

    (아풀레이우스, 변명 70:9)

  • HAEC quoque disciplina rhetorica est, callide et cum astu res criminosas citra periculum confiteri, ut si obiectum sit turpe aliquid quod negari non queat, responsione ioculari eludas et rem facias risu magis dignam quam crimine, sicut fecisse Ciceronem scriptum est, cum id quod infitiari non poterat urbano facetoque dicto diluit. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Duodecimus, XII 2:1)

    (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 2:1)

  • sed callide ut ignotum fovebat, et prospera de Pisone fama consilio eius fidem addiderat. (Cornelius Tacitus, Historiae, LIBER I, chapter 14 14:3)

    (코르넬리우스 타키투스, 역사, , 14장 14:3)

  • accessit callide vulgatum, temere creditum, decimari legiones et promptissimum quemque centurionum dimitti. (Cornelius Tacitus, Historiae, LIBER I, chapter 51 51:12)

    (코르넬리우스 타키투스, 역사, , 51장 51:12)

유의어 사전

Astutus or in old Latin astus (from ἀκή, acuere), and callidus, denote cunning, more in an intellectual sense, as a mark of cleverness; astutus, indeed, acuteness in the invention and execution of a secret project, synonymous with solers; but callidus (from κάλλος), sharp-sightedness in judging of a complicated question of conduct, or worldly wisdom, as the consequence of a knowledge of mankind, and of intercourse with the world, synonymous with rerum peritus, as judicious, and, in its degenerate signification, crafty, like κερδαλέος; on the other hand, vafer and versutus denote cunning in a moral sense, as a mark of dishonesty, and, indeed, vafer (ὑφή), adroitness in introducing tricks, particularly in judicial affairs, as the tricks of a lawyer, like πανοῦργος; versutus (ἀρτυτός), versatility in dissimulation, and in the art of getting out of a scrape by some means or other; in opp. to simplex, Cic. Fin. iv. 25, like στροφαῖος. Plin. Ep. vii. 6. Juvenis ingeniosus, sed parum callidus. Cic. Brut. 48. Callidus, et in capiendo adversario versutus. (iii. 220.)

1. Sapiens (from σήπω) is the person who chooses right objects, from ennobling views, and pursues them with quietness of mind; prudens and callidus denote the person who chooses right means, and regulates them with circumspection; prudentia is a natural judiciousness, pervading a man’s whole nature: calliditas, an acquired knowledge of the world and of men, gained by experience and practice. Cic. Fr. Scaur. 5. Hominis prudentis natura, callidi usu, doctrina eruditi. 2. Prudens is the person who has accurate practical views, in opp. to stultus; scitus, who has tact, mother-wit, and the faculty of combination; solers, who possesses practical genius and inventive power; cordatus, who has his head in the right place, in opp. to excors; catus, who discovers and knows secret means and ways. (v. 114.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

유의어

  1. 교활한

  2. 현명한

    • versūtus (빈틈없는, 통찰력이 있는, 독창적인)

관련어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0049%

SEARCH

MENU NAVIGATION