뜻

1. 밖으로 향하는, 밖으로의, 밖으로 가는, 외향적인
2. 외국에서 온, 외국산의, 타국의, 이상한, 기묘한, 야릇한

1. outward, external
2. foreign, alien, strange

예문

• atqui omne animal ad accipiendam vim externam et ferundam paratum est; (M. Tullius Cicero, De Natura Deorum, LIBER TERTIUS 29:6)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, 29:6)

• inde seges scelerum, radix et sola malorum, dum scatebras fluviorum omnes et operta metalla eliquat ornatus solvendi leno pudoris, dum venas squalentis humi scrutatur inepta ambitio scalpens naturae occulta latentis, si quibus in foveis radiantes forte lapillos rimata inveniat, nec enim contenta decore ingenito externam mentitur femina formam ac, velut artificis Domini manus inperfectum os dederit, quod adhuc res exigat aut hyacinthus pingere sutilibus redimitae frontis in arce, colla vel ignitis sincera incingere sertis, auribus aut gravidis virides suspendere bacas, nectitur et nitidis concharum calculus albens crinibus aureolisque riget coma texta catenis, taedet sacrilegas matrum percurrere curas, muneribus dotata Dei quae plasmata fuco inficiunt, ut pigmentis cutis inlita perdat quod fuerat, falso non agnoscenda colore, haec sexus male fortis agit, cui pectore in arto mens fragilis facili vitiorum fluctuat aestu. (Prudentius, Hamartigenia, section 1 2:76)

  (프루덴티우스, , 2:76)

• Si gener externa petitur de gente Latinis idque sedet Faunique premunt te iussa parentis, omnem equidem sceptris terram quae libera nostris dissidet, externam reor et sic dicere divos. (P. Vergilius Maro, Aeneid, Book 7 16:10)

  (푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 16:10)

• ecce brevis propriis munitur bestia telis externam nec quaerit opem; (Claudianus, ex Carminibus Minoribus, De hystrice 9:25)

  (클라우디아누스, , 9:25)

• Omnia, quae dixi vobis, custodite, et nomen externorum deorum non invocabitis, neque audietur ex ore tuo. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Exodus, 23 23:13)

  너희는 내가 너희에게 말한 모든 것을 명심해야 한다. 다른 신들의 이름을 찬미하여 불러서는 안 된다. 그것을 입 밖에 내어 들리게 해서는 안 된다.’ (불가타 성경, 탈출기, 23장 23:13)

유의어 사전

1. Exterus and externus denote a foreigner, as one dwelling in a foreign country; whereas peregrinus, alienigena, advena, and hospes, as one who sojourns for a time in a country not his own. 2. Externus denotes a merely local relation, and is applicable to things as well as to persons; but exterus, an intrinsic relation, and is an epithet for persons only. Externæ nationes is a merely geographical expression for nations that are situated without; exteræ nationes, a political expression for foreign nations. 3. Extraneus means, that which is without us, in opp. to relatives, family, native country; whereas extrarius, in opp. to one’s self. Cic. ap. Colum. xii. Comparata est opera mulieris ad domesticam diligentiam; viri autem ad exercitationem forensem et extraneam: comp. with Juv. ii. 56. Utilitas aut in corpore posita est aut in extrariis rebus: or Quintil. vii. 2, 9, with vii. 4, 9. 4. Peregrinus is one who does not possess the right of citizenship, in opp. to civis, Sen. Helv. 6; alienigena, one born in another country, in opp. to patrius and indigena; advena, the emigrant, in opp. to indigena, Liv. xxi. 30; hospes, the foreigner, in opp. to popularis. 5. Peregrinus is the political name of a foreigner, as far as he is without the rights of a citizen and native inhabitant, with disrespect; hospes, the name given to him from a feeling of kindness, as possessing the rights of hospitality. Cic. Rull. ii. 34. Nos autem hinc Romæ, qui veneramus, jam non hospites sed peregrini atque advenæ nominabamur. (iv. 386.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein