뜻

1. 지속되는, 계속되는, 연속적인, 끊임없는

1. perpetual, continuous, uninterrupted

예문

• Exercitum cum militari more ad pugnam cohortaretur suaque in eum perpetui temporis officia praedicaret, imprimis commemoravit: (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, TERTIVS 90:1)

  (카이사르, 내란기, 3권 90:1)

• Sonitus, qui graece φθόγγοι dicuntur, in unoquoque genere sunt X et VIII, e quibus VIII sunt in tribus generibus perpetui et stantes, reliqui X, cum communiter modulantur, sunt vagantes. (Vitruvius Pollio, De Architectura, LIBER QUINTUS, chapter 4 5:22)

  (비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 4장 5:22)

• Ultra Tanain panduntur in latitudinem Sauromatae, per quos amnes fluunt perpetui et et Theophanes et Totordanes. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXII: Julianus, chapter 8 29:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 8장 29:1)

• Nos autem dicimus quod in his terris amnes sunt duo perpetui, quos ipsi transivimus, Diabas et Adiabas, iunctis navalibus pontibus, ideoque intellegi Adiabenam cognominatam ut a fluminibus maximis Aegyptos, Homero auctore, et India et Euphratensis ante hoc Commagena, itidemque Hiberia ex Hibero (nunc Hispania) et a Baeti amne insigni provincia Baetica. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXIII, chapter 6 21:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 6장 21:1)

• Denique per tributorum onera vectigaliumque augmenta multiplicata, optimatum quosdam ultimorum metu exagitatos, mutare compulit sedes, et flagitantium ministrorum amaritudine quidam expressi, cum non suppeteret quod daretur, erant perpetui carcerum inquilini: (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXX, chapter 5 6:2)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 5장 6:2)

유의어 사전

1. Continuum means that which hangs together without break or chasm; perpetuum, that which arrives at an end, without breaking off before. Suet Cæs. 76. Continuos consulatus, perpetuam dictaturam. 2. Perpetuus, sempiternus, and æternus, denote continued duration; but perpetuus, relatively, with reference to a definite end, that of life for example; sempiternus and æternus, absolutely, with reference to the end of time in general; sempiternus means, like ἀί̈διος, the everlasting, what lasts as long as time itself, and keeps pace with time; æternum (from ætas) like αἰώνιον, the eternal, that which outlasts all time, and will be measured by ages, for Tempus est pars quædam æternitatis. The sublime thought of that which is without beginning and end, lies only in æternus, not in sempiternus, for the latter word rather suggests the long duration between beginning and end, without noting that eternity has neither beginning nor end. Sempiternus involves the mathematical, æternus the metaphysical notion of eternity. Cic. Orat. ii. 40, 169. Barbarorum est in diem vivere; nostra consilia sempiternum tempus spectare debent; compare with Fin. i. 6, 17. Motum atomorum nullo a principio, sed æterno tempore intelligi convenire. (i. 1.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein