뜻

1. 지속되는, 계속되는, 연속적인, 끊임없는

1. perpetual, continuous, uninterrupted

예문

• in tabernaculo conventus, extra velum, quod oppansum est testimonio. Et parabunt eam Aaron et filii eius, ut a vespere usque mane luceat coram Domino. Perpetuus erit cultus per successiones eorum a filiis Israel. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Exodus, 27 27:21)

  아론과 그 아들들은 그 등불을 만남의 천막 안 증언 궤 앞 휘장 밖에 켜 두어, 저녁부터 아침까지 주님 앞에서 그것을 보살펴야 한다. 이는 이스라엘 자손들이 대대로 지켜야 할 영원한 규칙이다.” (불가타 성경, 탈출기, 27장 27:21)

• Ignis est iste perpetuus, qui numquam deficiet in altari. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Leviticus, 6 6:6)

  제단 위에서는 불이 꺼지지 않고 늘 타고 있어야 한다.’ (불가타 성경, 레위기, 6장 6:6)

• Quare factus est dolor meus perpetuus, et plaga mea desperabilis renuit curari? Factus es mihi quasi rivus mendax, aquae infideles. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ieremiae, 15 15:18)

  어찌하여 제 고통은 끝이 없고 제 상처는 치유를 마다하고 깊어만 갑니까? 당신께서는 저에게 가짜 시냇물처럼, 믿을 수 없는 물처럼 되었습니다. (불가타 성경, 예레미야서, 15장 15:18)

• Fallax est enim in eis suavitas et infructuosus labor et perpetuus timor et periculosa sublimitas, initium sine providentia et finis cum paenitentia. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 46. (A. D. 420 Epist. CCIII) Domino Insigni et Praestantissimo Ac Desiderantissimo Filio Largo Augustinus In Domino salutem 46:3)

  (아우구스티누스, 편지들, 46:3)

• neque hoc potuisset fieri, nisi primum propinquitas esset - non enim plus sunt ab lapidicinis ad fanum milia passuum octo - nec ullus est clivus sed perpetuus campus. (Vitruvius Pollio, De Architectura, LIBER DECIMUS, chapter 2 3:60)

  (비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 2장 3:60)

유의어 사전

1. Continuum means that which hangs together without break or chasm; perpetuum, that which arrives at an end, without breaking off before. Suet Cæs. 76. Continuos consulatus, perpetuam dictaturam. 2. Perpetuus, sempiternus, and æternus, denote continued duration; but perpetuus, relatively, with reference to a definite end, that of life for example; sempiternus and æternus, absolutely, with reference to the end of time in general; sempiternus means, like ἀί̈διος, the everlasting, what lasts as long as time itself, and keeps pace with time; æternum (from ætas) like αἰώνιον, the eternal, that which outlasts all time, and will be measured by ages, for Tempus est pars quædam æternitatis. The sublime thought of that which is without beginning and end, lies only in æternus, not in sempiternus, for the latter word rather suggests the long duration between beginning and end, without noting that eternity has neither beginning nor end. Sempiternus involves the mathematical, æternus the metaphysical notion of eternity. Cic. Orat. ii. 40, 169. Barbarorum est in diem vivere; nostra consilia sempiternum tempus spectare debent; compare with Fin. i. 6, 17. Motum atomorum nullo a principio, sed æterno tempore intelligi convenire. (i. 1.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein