고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
형태정보
기본형: prīstinus, prīstina, prīstinum
남성 | 여성 | 중성 | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
단수 | 복수 | 단수 | 복수 | 단수 | 복수 | |
주격 | prīstinus 전의 (이)가 | prīstinī 전의 (이)들이 | prīstina 전의 (이)가 | prīstinae 전의 (이)들이 | prīstinum 전의 (것)가 | prīstina 전의 (것)들이 |
속격 | prīstinī 전의 (이)의 | prīstinōrum 전의 (이)들의 | prīstinae 전의 (이)의 | prīstinārum 전의 (이)들의 | prīstinī 전의 (것)의 | prīstinōrum 전의 (것)들의 |
여격 | prīstinō 전의 (이)에게 | prīstinīs 전의 (이)들에게 | prīstinae 전의 (이)에게 | prīstinīs 전의 (이)들에게 | prīstinō 전의 (것)에게 | prīstinīs 전의 (것)들에게 |
대격 | prīstinum 전의 (이)를 | prīstinōs 전의 (이)들을 | prīstinam 전의 (이)를 | prīstinās 전의 (이)들을 | prīstinum 전의 (것)를 | prīstina 전의 (것)들을 |
탈격 | prīstinō 전의 (이)로 | prīstinīs 전의 (이)들로 | prīstinā 전의 (이)로 | prīstinīs 전의 (이)들로 | prīstinō 전의 (것)로 | prīstinīs 전의 (것)들로 |
호격 | prīstine 전의 (이)야 | prīstinī 전의 (이)들아 | prīstina 전의 (이)야 | prīstinae 전의 (이)들아 | prīstinum 전의 (것)야 | prīstina 전의 (것)들아 |
원급 | 비교급 | 최상급 | |
---|---|---|---|
형용사 | prīstinus 전의 (이)가 | prīstinior 더 전의 (이)가 | prīstinissimus 가장 전의 (이)가 |
부사 | prīstinē | prīstinius | prīstinissimē |
제시된 형태 중 음영이 칠해진 것은 실제 코퍼스에서는 확인되지 않았고, 규칙에 의해 자동 생성된 것입니다.
Latum ab X tribunis plebis contradicentibus inimicis, Catone vero acerrime repugnante et pristina consuetudine dicendi mora dies extrahente, ut sui ratio absentis haberetur, ipso consule Pompeio; (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, PRIMVS 32:5)
(카이사르, 내란기, 1권 32:5)
At veteranae legionis milites, item conflictati et tempestatis et sentinae vitiis, neque ex pristina virtute remittendum aliquid putaverunt, et tractandis condicionibus et simulatione deditionis extracto primo noctis tempore gubernatorem in terram navem eicere cogunt, ipsi idoneum locum nacti reliquam noctis partem ibi confecerunt et luce prima missis ad eos ab Otacilio equitibus, qui eam partem orae maritimae asservabant, circiter CCCC, quique eos armati ex praesidio secuti sunt, se defenderunt et nonnullis eorum interfectis incolumes se ad nostros receperunt. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, TERTIVS 28:8)
(카이사르, 내란기, 3권 28:8)
Ob has causas quas supra commemoravi solli citabatur Caesar tardiorque et consideratior erat factus et ex pristina bellandi consuetudine celeritateque excesserat. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO AFRICO 73:1)
(카이사르, 아프리카 전기 73:1)
Eius diei insequenti tempore pristina consuetudine pro muro pugnari coeptum est. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO HISPANIENSI 15:8)
(카이사르, 히스파니아 전기 15:8)
Quae infirmae sunt ex pristina consuetudine, si aliter tractantur in victu, non debet aliis molestum esse nec iniustum videri, quas fecit alia consuetudo fortiores. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 49. (A. D. 423 Epist. CCXI) 9:1)
(아우구스티누스, 편지들, 9:1)
1. Antiquum and priscum denote the age that formerly existed, and is now no more, in opp. to novum, like παλαιός; vetus and vetustum (from ἔτος), what has existed for a long time, and has no longer any share in the disadvantages or advantages of youth, in opp. to recens, like γέρων, γεραιόσ, γερούσιος. Hence antiquus homo is a man who existed in ancient times; vetus, an old man. Antiqui scriptores means the classics, inasmuch as the age in which they flourished has long been past; veteres, inasmuch as they have lived and influenced manhood for 2000 years. Cic. Verr. i. 21. Vereor ne hæc nimis antiqua et jam obsoleta videantur: compare with Orat. i. 37. Ut illi vetus atque usitata exceptio daretur. 2. Vetus refers only to length of time, and denotes age, sometimes as a subject of praise, sometimes as a reproach; vetustus refers to the superiority of age, inasmuch as that which is of long standing is at the same time stronger, more worthy of honor, more approved of, than that which is new, in opp. to novicius; lastly, veternus refers to the disadvantages of age, inasmuch as, after many years’ use, a thing becomes worn out, or, through long existence, weak and spiritless. Moreover, veternus, in the writers of the golden age, is only admitted as a substantive, veternum, as lethargy; vetus regularly supplies its place, and denotes more frequently the weakness than the strength of age. Tac. Ann. xi. 14 and 15. Veterrimis Græcorum, and vetustissima Italiæ disciplina. 3. Antiquus denotes age only in relation to time, as a former age in opp. to the present; priscus (from πάρος), as a solemn word, with the qualifying accessory notion of a former age worthy of honor, and a sacred primitive age, like ἀρχαῖος, in opp. to the fashion of the day. 4. Antiquus and priscus denote a time long past; pristinus, generally, denotes only a time that is past, like πρότερος. (iv. 83.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0058%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용