고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: prīstinus, prīstina, prīstinum
남성 | 여성 | 중성 | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
단수 | 복수 | 단수 | 복수 | 단수 | 복수 | |
주격 | prīstinus 전의 (이)가 | prīstinī 전의 (이)들이 | prīstina 전의 (이)가 | prīstinae 전의 (이)들이 | prīstinum 전의 (것)가 | prīstina 전의 (것)들이 |
속격 | prīstinī 전의 (이)의 | prīstinōrum 전의 (이)들의 | prīstinae 전의 (이)의 | prīstinārum 전의 (이)들의 | prīstinī 전의 (것)의 | prīstinōrum 전의 (것)들의 |
여격 | prīstinō 전의 (이)에게 | prīstinīs 전의 (이)들에게 | prīstinae 전의 (이)에게 | prīstinīs 전의 (이)들에게 | prīstinō 전의 (것)에게 | prīstinīs 전의 (것)들에게 |
대격 | prīstinum 전의 (이)를 | prīstinōs 전의 (이)들을 | prīstinam 전의 (이)를 | prīstinās 전의 (이)들을 | prīstinum 전의 (것)를 | prīstina 전의 (것)들을 |
탈격 | prīstinō 전의 (이)로 | prīstinīs 전의 (이)들로 | prīstinā 전의 (이)로 | prīstinīs 전의 (이)들로 | prīstinō 전의 (것)로 | prīstinīs 전의 (것)들로 |
호격 | prīstine 전의 (이)야 | prīstinī 전의 (이)들아 | prīstina 전의 (이)야 | prīstinae 전의 (이)들아 | prīstinum 전의 (것)야 | prīstina 전의 (것)들아 |
원급 | 비교급 | 최상급 | |
---|---|---|---|
형용사 | prīstinus 전의 (이)가 | prīstinior 더 전의 (이)가 | prīstinissimus 가장 전의 (이)가 |
부사 | prīstinē | prīstinius | prīstinissimē |
제시된 형태 중 음영이 칠해진 것은 실제 코퍼스에서는 확인되지 않았고, 규칙에 의해 자동 생성된 것입니다.
sin bello persequi perseveraret, reminisceretur et veteris incommodi populi Romani et pristinae virtutis Helvetiorum. Quod improviso unum pagum adortus esset, cum ii qui flumen transissent suis auxilium ferre non possent, ne ob eam rem aut suae magnopere virtuti tribueret aut ipsos despiceret. Se ita a patribus maioribusque suis didicisse, ut magis virtute contenderent quam dolo aut insidiis niterentur. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, PRIMVS, XIII 13:4)
(카이사르, 갈리아 전기, 1권, 13장 13:4)
Milites non longiore oratione cohortatus quam uti suae pristinae virtutis memoriam retinerent neu perturbarentur animo hostiumque impetum fortiter sustinerent, (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SECVNDVS, XXI 21:2)
(카이사르, 갈리아 전기, 2권, 21장 21:2)
Labienus milites cohortatus ut suae pristinae virtutis et secundissimorum proeliorum retinerent memoriam atque ipsum Caesarem, cuius ductu saepe numero hostes superassent, praesentem adesse existimarent, dat signum proeli. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SEPTIMVS, 62 62:2)
(카이사르, 갈리아 전기, 7권, 62장 62:2)
Cum his mihi res sit, qui eruptionem probant; quorum in consilio omnium vestrum consensu pristinae residere virtutis memoria videtur. Animi est ista mollitia, (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SEPTIMVS, 77 77:4)
(카이사르, 갈리아 전기, 7권, 77장 77:4)
Erant plena laetitia et gratulatione omnia, eorum, qui tanta pericula vitasse, et eorum, qui sine vulnere tantas res confecisse videbantur, magnumque fructum suae pristinae lenitatis omnium iudicio Caesar ferebat, consiliumque eius a cunctis probabatur. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, PRIMVS 74:12)
(카이사르, 내란기, 1권 74:12)
1. Antiquum and priscum denote the age that formerly existed, and is now no more, in opp. to novum, like παλαιός; vetus and vetustum (from ἔτος), what has existed for a long time, and has no longer any share in the disadvantages or advantages of youth, in opp. to recens, like γέρων, γεραιόσ, γερούσιος. Hence antiquus homo is a man who existed in ancient times; vetus, an old man. Antiqui scriptores means the classics, inasmuch as the age in which they flourished has long been past; veteres, inasmuch as they have lived and influenced manhood for 2000 years. Cic. Verr. i. 21. Vereor ne hæc nimis antiqua et jam obsoleta videantur: compare with Orat. i. 37. Ut illi vetus atque usitata exceptio daretur. 2. Vetus refers only to length of time, and denotes age, sometimes as a subject of praise, sometimes as a reproach; vetustus refers to the superiority of age, inasmuch as that which is of long standing is at the same time stronger, more worthy of honor, more approved of, than that which is new, in opp. to novicius; lastly, veternus refers to the disadvantages of age, inasmuch as, after many years’ use, a thing becomes worn out, or, through long existence, weak and spiritless. Moreover, veternus, in the writers of the golden age, is only admitted as a substantive, veternum, as lethargy; vetus regularly supplies its place, and denotes more frequently the weakness than the strength of age. Tac. Ann. xi. 14 and 15. Veterrimis Græcorum, and vetustissima Italiæ disciplina. 3. Antiquus denotes age only in relation to time, as a former age in opp. to the present; priscus (from πάρος), as a solemn word, with the qualifying accessory notion of a former age worthy of honor, and a sacred primitive age, like ἀρχαῖος, in opp. to the fashion of the day. 4. Antiquus and priscus denote a time long past; pristinus, generally, denotes only a time that is past, like πρότερος. (iv. 83.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0058%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용