뜻

1. 무관직인 사람
2. 사적인 사람, 남과 교류가 없는 사람

1. A man holding no political office or associated with the cursus honorum.
2. A man in a private life, citizen, member of the public.

예문

• Quas Caesari esse amicas civitates arbitrabatur, his graviora onera iniungebat praesidiaque eo deducebat et iudicia in privatos reddebat qui verba atque orationem adversus rem publicam habuissent: (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, SECVNDVS 18:11)

  (카이사르, 내란기, 2권 18:11)

• Hac necessitate Caesar coactus privatos ambiendo et blande appellando aliquantum numerum frumenti in sua praesidia congesserat. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO AFRICO 21:1)

  (카이사르, 아프리카 전기 21:1)

• velut Silvano rogante verbis obliquis, hortanteque amicos agentes intra palatium, vel privatos, inter quos et Tuscus erat Albinus, aliique plures, ut se altiora coeptantem, et prope diem loci principalis aditum petiturum iuvarent. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XV, chapter 5 4:3)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 5장 4:3)

• Ac ne tantum de publicis calamitatibus loquar, privatos quoque memoria tradidit et in regionibus Graeciae et in hac ipsa Hesperia detestabiles fuisse vicinos, nisi Autolycus ille cuiquam potuit tolerabilis esse conterminus, aut Aventini montis incola Palatinis ullum gaudium finitimis suis Cacus attulit. (Columella, Lucius Junius Moderatus, Res Rustica, book 1, chapter 3 7:1)

  (콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 1권, 3장 7:1)

• et honoribus perfunctos an iuvenes, privatos an e magistratibus? (Cornelius Tacitus, Annales, book 6, chapter 2 2:8)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, 6권, 2장 2:8)