뜻

1. 무관직인 사람
2. 사적인 사람, 남과 교류가 없는 사람

1. A man holding no political office or associated with the cursus honorum.
2. A man in a private life, citizen, member of the public.

예문

• numquam honōrēs petīverat sed, quamquam eques prīvātus erat, Octāviānus eum tantī aestimābat ut semper eum cōnsuleret dē rēbus maximī mōmentī. (Oxford Latin Course III, Quīntus Maecēnātī commendātur 43:9)

  (옥스포드 라틴 코스 3권, 43:9)

• Et ille quidem per divinam virtutem iacebat mutus atque omni spe et salute privatus; (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Maccabaeorum, 3 3:29)

  (불가타 성경, 마카베오기 하권, 3장 3:29)

• si quod est admissum facinus, si caedes facta, si de hereditate, de finibus controversia est, idem decernunt, praemia poenasque constituunt; si qui aut privatus aut populus eorum decreto non stetit, sacrificiis interdicunt. Haec poena apud eos est gravissima. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SEXTVS, XIII 13:6)

  (카이사르, 갈리아 전기, 6권, 13장 13:6)

• Sacramento quidem vos tenere qui potuit, cum proiectis fascibus et deposito imperio privatus et captus ipse in alienam venisset potestatem? (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, SECVNDVS 32:20)

  (카이사르, 내란기, 2권 32:20)

• 'tuus' inquit 'pater istuc aetatis cum esset et animadvertisset rem publicam ab nefariis sceleratisque civibus oppressam bonosque aut interfectos aut exilio multatos patria civitateque carere, gloria et animi magnitudine elatus privatus atque adulescentulus paterni exercitus reliquiis collectis paene oppressam funditus et deletam Italiam urbemque Romanum in libertatem vindicavit, idemque Siciliam Africam Numidiam Mauretaniam mirabili celeritate armis recepit. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO AFRICO 22:4)

  (카이사르, 아프리카 전기 22:4)