라틴어-한국어 사전 검색

honōrārius

1/2변화 형용사; 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: honōrārius, honōrāria, honōrārium

어원: honor(경의, 명예)

  1. honorary
  2. complimentary

예문

  • ceterum exercitus honorarium ei tumulum excitauit, circa quem deinceps stato die quotannis miles decurreret Galliarumque ciuitates publice supplicarent. (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Divus Claudius, chapter 1 3:4)

    (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 1장 3:4)

  • dicebantur sacra et honoraria, quod utrumque hoc loco complexus videtur. (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 632 590:11)

    (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 590:11)

  • Ac mihi quidem videtur, cum duae sententiae fuissent veterum philosophorum, una eorum, qui censerent omnia ita fato fieri, ut id fatum vim necessitatis adferret, in qua sententia Democritus, Heraclitus, Empedocles, Aristoteles fuit, altera eorum, quibus viderentur sine ullo fato esse animorum motus voluntarii, Chrysippus tamquam arbiter honorarius medium ferire voluisse, sed adplicat se ad eos potius, qui necessitate motus animorum liberatos volunt; (M. Tullius Cicero, de fato liber. 57:1)

    (마르쿠스 툴리우스 키케로, 57:1)

  • Docere debitum est, delectare honorarium, per- movere necessarium. (M. Tullius Cicero, De Optimo Genere Oratorvm, chapter 1 3:5)

    (마르쿠스 툴리우스 키케로, , 1장 3:5)

  • quorum controversiam solebat tamquam honorarius arbiter iudicare Carneades. (M. Tullius Cicero, Tusculanae Disputationes, book 5 120:1)

    (마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 120:1)

관련어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0001%

SEARCH

MENU NAVIGATION