뜻

1. 연설하다, 웅변하다, 말하다
2. 간청하다, 애원하다, 빌다
3. 기도하다, 간절히 바라다

1. I speak as an orator.
2. I plead, beg
3. I pray, entreat

예문

• Tu enim, Deus meus, revelasti auriculam servi tui, ut aedificares ei domum; et idcirco invenit servus tuus fiduciam, ut oret coram te. (Biblia Sacra Vulgata, Liber I Paralipomenon, 17 17:25)

  저의 하느님, 당신께서는 당신 종의 귀를 열어 주시며, 당신께서 이 종에게 한 집안을 세워 주시겠다고 하셨습니다. 그래서 당신 종은 당신 앞에서 기도를 드리게 되었습니다. (불가타 성경, 역대기 상권, 17장 17:25)

• Quisquis stolaeve purpuraeve contemptor, Quos colere debet, laesit impio versu, Erret per urbem pontis exul et clivi, Interque raucos ultimus rogatores Oret caninas panis inprobi buccas; (Martial, Epigrammata, book 10, V 5:1)

  (마르티알리스, 에피그램집, 10권, 5:1)

• quid si me Manius oret Pedicem, faciam? (Martial, Epigrammata, book 11, XX 20:4)

  (마르티알리스, 에피그램집, 11권, 20:4)

• Terentius credo qui mihi sic oret, item facite ut vobis decet, Sallustius locum editiorem quam victoribus decebat. (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM OCTAVVM COMMENTARIVS., commline 127 100:14)

  (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 100:14)

• "idque ipsum quandoque homini facturus, inani surgat ut ex cinere structuraque pristina constet, quae mihi pro meritis vel per tormenta rependat crimina vel summae virtutis in arce coruscet non peritura dehinc quacumque in sorte manebit, interea, dum mixta viget substantia in unum, sit memor auctoris proprii, veneretur et oret artificem submissa suum." (Prudentius, Contra Symmachum, book 2, section 2 2:72)

  (프루덴티우스, , 2권, 2:72)

유의어 사전

1. Rogare and orare denote simply a request as the quiet utterance of a wish; but the rogans (ὀργᾶν, ὀρέγεσθαι) feels himself al pari, on a par with the person whom he asks, and asks only a courtesy, like αἰτεῖν; the orans acknowledges the superiority of the other, and asks a benefit, like δεῖσθαι; whereas obsecrare and obtestari denote a passionate asking, as to conjure; but the obsecrans asks urgently, like λιπαρεῖν; the obtestans (from θέσσασθαι) in a suppliant manner. Cic. Att. xvi. 10. Igitur, mi Plance, rogo te atque etiam oro. Pseudocic. p. Red. 16. Pro mea vos salute non rogavit solum, verum etiam obsecravit. 2. Precari denotes the calm act of prayer, in which one raises one’s hand to heaven, like εύχεσθαι; but supplicare denotes the passionate act of supplication, in which one throws one’s self on one’s knees, or on the ground, and wrings one’s hands, like ἱκετεύειν. By hyperbole, however, precor denotes any urgent request; supplicare, any humble request, addressed to a human being. Cic. Parad. v. 3. Noctu venire domum ad eum, precari, denique supplicare. (v. 232.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein