뜻

1. 늙은, 오래된, 나이 든

1. (usually of a person) old, aged

예문

• Erat autem filius eius senior in agro et, cum veniret et appropinquaret domui, audivit symphoniam et choros (Biblia Sacra Vulgata, Evangelium secundum Lucam, 15 15:25)

  그때에 큰아들은 들에 나가 있었다. 그가 집에 가까이 이르러 노래하며 춤추는 소리를 들었다. (불가타 성경, 루카 복음서, 15장 15:25)

• Quod senior loquitur, omnes consilium putant. (Publilius Syrus, Sententiae, 6 6:34)

  (푸블릴리우스 시루스, 격언집, 6:34)

• Sic rursum praeconis amplo boatu citatus accusator quidam senior exsurgit, et ad dicendi spatium vasculo quodam in vicem coli graciliter fistulato ac per hoc guttatim defluo infusa aqua, populum sic adorat: (Apuleius, Metamorphoses, book 3 3:1)

  (아풀레이우스, 변신, 3권 3:1)

• Cum iam sententiae pares, cunctorum stilis ad unum sermonem congruentibus, ex more perpetuo in urnam aeream deberent conici, quo semel conditis calculis, iam cum rei fortuna transacto, nihil postea commutavi licebat, sed mancipabatur potestas capitis in manum carnificis, unus e curia senior, prae ceteris compertae fidei atque auctoritatis praecipuae medicus, orificium urnae manu contegens ne quis mitteret calculum temere, haec ad ordinem pertulit: (Apuleius, Metamorphoses, book 10 8:2)

  (아풀레이우스, 변신, 10권 8:2)

• Quicumque etiam dolorem ingentem circa tempora et frontem habebit, is alterutra ratione eum finiet, magisque si iuvenis erit, per sanguinis profusionem, si senior, per suppurationem. (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, Liber II, chapter 7 8:24)

  (켈수스, 의학에 관하여, , 7장 8:24)

유의어 사전

1. Vetus homo (ἔτος) denotes an old man, from the fiftieth year of his life, in opp. to juvenis, a young man, like γέρων; whereas senex (ἄναξ? or ἕνουσ ἔχων?), an old man from his sixtieth year, with the accessory notion of his being worthy of respect, like πρεσβύτης; lastly, grandævus and longævus denote a very aged man, who has already exceeded the usual duration of life, and who is, consequently, somewhere about eighty or upwards. 2. Senecta denotes old age indifferently, merely as a period of life; senectus, as a venerable and experienced age, that commands respect and indulgence; senium, the infirm and burdensome age, which is to be looked upon as a disease. (iv. 89.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein