고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: amiculum, amiculī
saepe, cum aliquem offensum fortunae videret minus bene vestitum, suum amiculum dedit. (Cornelius Tacitus, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, chapter 4 2:2)
(코르넬리우스 타키투스, , , 4장 2:2)
qui quom ad Peloponnesum classem appulisset et in fanum venisset Iovis Olympii, aureum ei detraxit amiculum grandi pondere, quo Iovem ornarat e manubiis Carthaginiensium tyrannus Gelo, atque in eo etiam cavillatus est aestate grave esse aureum amiculum hieme frigidum, eique laneum pallium iniecit, cum id esse ad omne anni tempus diceret. (M. Tullius Cicero, De Natura Deorum, LIBER TERTIUS 84:4)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, 84:4)
nihilo me feliciorem credam, quod mihi molle erit amiculum, quod purpura convivis meis substernetur. (Seneca, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 130:1)
(세네카, , 130:1)
Amiculum hoc sustolle saltem. (T. Maccius Plautus, Cistellaria, act 1, scene 1 1:154)
(티투스 마키우스 플라우투스, , , 1:154)
denique pleraeque indolem gratiamque suam probaturae lacinias omnes exuunt, amicula dimovent, nudam pulchritudinem suam praebere se gestiunt, magis de cutis roseo rubore quam de vestis aureo colore placiturae. (Apuleius, Metamorphoses, book 2 8:4)
(아풀레이우스, 변신, 2권 8:4)
1. Vestis (from vas, Goth. wastjan) is the most general expression, and denotes sometimes the whole clothes; vestitus, sometimes only a single article of dress, vestimentum. Vestem mutare denotes, to go into mourning; vestimenta mutare, to shift one’s clothes. 2. Vestis and vestimentum denote the clothes which cover the body, as necessary or decent; amictus and amiculum (from ambi and jacere) the cloak or mantle which covers the under-clothing, for the sake of warmth or of ornament; amictus, the whole of the over-clothing; amiculum, a single article, as a mantle. Tac. G. 17. Feminæ sæpius lineis amictibus velantur, partemque vestitus superioris in manicas non extendunt. Curt. v. 1, 38. Sil. It. vii. 447. 3. Cultus and habitus have a wider meaning than vestis; cultus (occulere) whatever belongs to dress, girdle, hat, ornaments, arms, etc.; habitus, whatever belongs to the exterior in general, cleanliness, mode of dressing the hair, carriage of the body, etc. Suet. Cæs. 44. Dicam ea, quæ ad formam et habitum et cultum et mores pertinebant. Cal. 52. Vestitu calceatuque cæteroque habitu. (v. 209.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0004%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용