뜻

1. 친구 (남성)
2. (후기 라틴어) 궁정에 출사하는 조신, 영사, 고문

1. male friend
2. (Augustan and later) courtier, minister, counsellor

예문

• Flaccus in tabernā sedēbat et colloquium cum amīcīs faciēbat. (Oxford Latin Course II, Comitia 17:16)

  플라쿠스는 술집에 앉아 친구와 이야기를 하고 있었다. (옥스포드 라틴 코스 2권, 17:16)

• adhūc eam lūget sed ubi amīcīs meīs occurrit, hilarior fit. (Oxford Latin Course II, Marcus Quīntum domum suam invītat 21:21)

  여전히 아버지께선 슬퍼하시지만 내 친구들을 만날 때면 기뻐하셔. (옥스포드 라틴 코스 2권, 21:21)

• Dives commotus confirmatur ab amicis suis, humilis autem, cum ceciderit, expelletur et a notis. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ecclesiasticus, 13 13:25)

  사람의 마음은 그의 얼굴을 좋게도 나쁘게도 바꿔 놓는다. (불가타 성경, 집회서, 13장 13:25)

• ab amicis de sermonibus improperii, et, cum dederis, ne improperes; (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ecclesiasticus, 41 41:28)

  (불가타 성경, 집회서, 41장 41:28)

• Et elegit rex ex amicis suis Bacchidem, qui dominabatur trans flumen, magnum in regno et fidelem regi. Et misit eum (Biblia Sacra Vulgata, Liber I Maccabaeorum, 7 7:8)

  (불가타 성경, 마카베오기 상권, 7장 7:8)

유의어 사전

Amicus involves the notion of reciprocity, but means only a sincere and calm affection, like φίλος; amans and amator denote a more glowing affection, but do not imply reciprocity; amans denotes this affection as a temporary state; amator as an habitual feeling, like ἐραστής. Cic. Verr. v. 63. Alba tunc antiquissimus non solum amicus, verum etiam amator. Tusc. iv. 12. Inter ebriositatem et ebrietatem interest, aliudque est amatorem esse, aliud amantem. (iv. 102.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein