뜻

1. 친구 (남성)
2. (후기 라틴어) 궁정에 출사하는 조신, 영사, 고문

1. male friend
2. (Augustan and later) courtier, minister, counsellor

예문

• inter aliōs Caesar Brutum vīdit amīcum suum intimum in sē currentem; (Oxford Latin Course II, Idūs Martiae 26:12)

  다른 이들 사이에서 카이사르는 자신에게로 달려오는 그의 깊은 친구 브루투스를 보았다; (옥스포드 라틴 코스 2권, 26:12)

• qui, ne tuberibus propriis offendat amicum,postulat, ignoscet verrucis illius: (SERMONVM Q. HORATI FLACCI, PRIMVS, 03 3:51)

  (호라티우스의 풍자, 1권, 03장 3:51)

• 'si bene me novi, non Viscum pluris amicum,non Varium facies; (SERMONVM Q. HORATI FLACCI, PRIMVS, 09 9:23)

  (호라티우스의 풍자, 1권, 09장 9:23)

• Eadem suum quisque contubernalem, amicum, notum prosequens erat obtestatus, ne suam atque omnium falleret opinionem, quorum iudicio delectus ad pugnam proficisceretur. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO ALEXANDRINO 16:7)

  (카이사르, 알렉산드리아 전기 16:7)

• Megaronides Amicum castigare ob meritam noxiam immoene est facinus, verum in aetate utile et conducibile. (T. Maccius Plautus, Trinummus, act 1, scene 1 1:1)

  (티투스 마키우스 플라우투스, , , 1:1)

유의어 사전

Amicus involves the notion of reciprocity, but means only a sincere and calm affection, like φίλος; amans and amator denote a more glowing affection, but do not imply reciprocity; amans denotes this affection as a temporary state; amator as an habitual feeling, like ἐραστής. Cic. Verr. v. 63. Alba tunc antiquissimus non solum amicus, verum etiam amator. Tusc. iv. 12. Inter ebriositatem et ebrietatem interest, aliudque est amatorem esse, aliud amantem. (iv. 102.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein