뜻

1. 친구 (남성)
2. (후기 라틴어) 궁정에 출사하는 조신, 영사, 고문

1. male friend
2. (Augustan and later) courtier, minister, counsellor

예문

• sed ille amīcōs nōn audit neque ab īrā dēsistit. (Oxford Latin Course I, Flavius' story: The seige of Troy 7:16)

  하지만 그는 친구들의 말을 듣지 않고, 화를 풀지도 않는다. (옥스포드 라틴 코스 1권, 7:16)

• Flaccus tamen amīcōs invītus audīvit: (Oxford Latin Course II, Comitia 17:26)

  하지만 플라쿠스는 친구들의 말을 마지못해 듣고 있었다: (옥스포드 라틴 코스 2권, 17:26)

• Os dulce multiplicat amicos et mitigat inimicos; et lingua eucharis salutem dicit. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ecclesiasticus, 6 6:5)

  부드러운 말씨는 친구들을 많게 하고 우아한 말은 정중한 인사를 많이 받게 한다. (불가타 성경, 집회서, 6장 6:5)

• Et de malis, quae Demetrius rex fecit in eos, scripsimus ei dicentes: "Quare gravasti iugum tuum super amicos nostros, socios Iudaeos? (Biblia Sacra Vulgata, Liber I Maccabaeorum, 8 8:31)

  (불가타 성경, 마카베오기 상권, 8장 8:31)

• Et magnificavit eum rex et scripsit eum inter primos amicos et posuit eum ducem et participem principatus. (Biblia Sacra Vulgata, Liber I Maccabaeorum, 10 10:65)

  (불가타 성경, 마카베오기 상권, 10장 10:65)

유의어 사전

Amicus involves the notion of reciprocity, but means only a sincere and calm affection, like φίλος; amans and amator denote a more glowing affection, but do not imply reciprocity; amans denotes this affection as a temporary state; amator as an habitual feeling, like ἐραστής. Cic. Verr. v. 63. Alba tunc antiquissimus non solum amicus, verum etiam amator. Tusc. iv. 12. Inter ebriositatem et ebrietatem interest, aliudque est amatorem esse, aliud amantem. (iv. 102.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein