뜻

1. 경청, 주목
2. 청각
3. 청중

1. The act of hearing or listening; attention, heed.
2. The faculty of hearing.
3. A group of listeners, audience.

예문

• quod tempus, quantum ad sectatores litium spectat, breve quidem saepe est audientiae sed diuturnum semper iniuriae, vale, (Sidonius Apollinaris, Epistulae, book 4, Sidonius Apollinari suo salutem 4:2)

  (시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, 4:2)

• Imo, omnes tuas quaestiones non solum adolescentes, verum etiam vetustatis rubigine antiquas, audientiae meae communices, ut nostrarum solutionum firmitate, tuarum dubitationum tranquilletur impulsus. (ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 23:6)

  (, 23:6)

• et eius causae differat audientiam, quoniam nescio utrum in ea nocens an innocens sit, et, quod circa eundem leges non servatae sunt, ut sic raperetur neque, ut ab imperatore praeceptum est, ad acta municipalia perduceretur interrogandus utrum beneficium dilationis vellet accipere, non contemnat, ut per hoc possimus cum eius adversario rem finire. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 30. (A. D. 410 Epist. CXV) Domino Beatissimo et Venerabiliter Carissimo Fratri et Consacerdoti Fortunato et Qui Tecum Sunt Fratribus Augustinus In Domino salutem 30:14)

  (아우구스티누스, 편지들, 30:14)

• "Sed si paulisper audientiam publica mihi tribuerit humanitas, facile vos edocebo me discrimen capitis non meo merito, sed rationabilis indignationis eventu fortuito tantam criminis invidiam frustra sustinere." (Apuleius, Metamorphoses, book 3 4:6)

  (아풀레이우스, 변신, 3권 4:6)

• Nam non nulli, cum illud meditati ediderunt, sic ad reliqua transeunt, ut audientiam fieri sibi velle videantur. (M. Tullius Cicero, De Oratore, LIBER SECUNDUS 325:2)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, 325:2)