뜻

1. 합계하다, 요약하다
2. 합계가 ~에 달하다
3. 수행하다, 완료하다, 완전하게 하다, 달성하다

1. I sum up
2. I make or amount to (a number)
3. I accomplish, complete, finish, perfect, consummate

예문

• Paulum ab his secernuntur Achaei, qui bello anteriore quodam apud Troiam consummate, non cum super Helena certaretur (ut auctores prodidere non nulli), usque in Pontum reflantibus ventis errore delati, cunctisque hostilibus, stabilem domicilii sedem nusquam reperientes, verticibus montium insedere semper nivalium, et horrore caeli districti, victum sibi cum periculis raptu parare assuefacti sunt, atque eo ultra omnem deinde ferociam saevierunt. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXII: Julianus, chapter 8 25:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 8장 25:1)

• Disposuisse enim aiebat, hiemandi gratia per compendiariam viam, consummate procinctu, Tarsum Ciliciae reversurum, scripsisseque ad Memorium praesidem, ut in eadem urbe cuncta usui congrua pararentur. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXIII, chapter 2 5:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 2장 5:1)

• Sed Maximinus in omne avidus nefas, et genuinos mitigare nequiens flatus, quibus praefecturae accesserat tumor, increpabat Aequitium, per Illyricum eo tempore magistrum armorum, ut pervicacem et desidem, necdum opere, quod maturari dispositum est, consummate: (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXIX, chapter 6 3:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 6장 3:1)

• Fenestram in arca facies et cubito consummabis summitatem eius. Ostium autem arcae pones ex latere; tabulatum inferius, medium et superius facies in ea. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 6 6:16)

  그 방주에 지붕을 만들고 위로 한 암마 올려 마무리하여라. 문은 방주 옆쪽에 내어라. 그리고 그 방주를 아래층과 둘째 층과 셋째 층으로 만들어라. (불가타 성경, 창세기, 6장 6:16)

• Et aedificavit domum et consummavit eam; texit quoque domum laquearibus cedrinis. (Biblia Sacra Vulgata, Liber I Regum, 6 6:9)

  이렇게 솔로몬은 집 짓는 일을 마쳤는데, 그 집을 향백나무 널빤지와 들보로 덮었다. (불가타 성경, 열왕기 상권, 6장 6:9)

유의어 사전

Finire and terminare denote the mere ending of anything, without regard to how far the object of the undertaking is advanced; finire (φθίνειν?) to end, in opp. to incipere, Cic. Orat. iii. 59; but terminare, to make an end, in opp. to continuare; whereas consummare, absolvere, and perficere denote the completion of a work; consummare, as the most general term in opp. to doing a thing by halves; absolvere refers to a duty fulfilled, and a difficult work which is now done, and leaves the workman free, in opp. to inchoare; perficere refers to an end attained, and a self-chosen task, which is now done, and may be called complete, in opp. to conari. Cic. Orat. 29, 30. Verr. i. 27. Absolutus also has an extensive signification, and refers to the completeness of the work, like ἐντελής; perfectus, an intensive signification, and refers to the excellence of the work, like τέλεῖος. (iv. 366.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein