고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: vetustus, vetusta, vetustum
남성 | 여성 | 중성 | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
단수 | 복수 | 단수 | 복수 | 단수 | 복수 | |
주격 | vetustus 오래된 (이)가 | vetustī 오래된 (이)들이 | vetusta 오래된 (이)가 | vetustae 오래된 (이)들이 | vetustum 오래된 (것)가 | vetusta 오래된 (것)들이 |
속격 | vetustī 오래된 (이)의 | vetustōrum 오래된 (이)들의 | vetustae 오래된 (이)의 | vetustārum 오래된 (이)들의 | vetustī 오래된 (것)의 | vetustōrum 오래된 (것)들의 |
여격 | vetustō 오래된 (이)에게 | vetustīs 오래된 (이)들에게 | vetustae 오래된 (이)에게 | vetustīs 오래된 (이)들에게 | vetustō 오래된 (것)에게 | vetustīs 오래된 (것)들에게 |
대격 | vetustum 오래된 (이)를 | vetustōs 오래된 (이)들을 | vetustam 오래된 (이)를 | vetustās 오래된 (이)들을 | vetustum 오래된 (것)를 | vetusta 오래된 (것)들을 |
탈격 | vetustō 오래된 (이)로 | vetustīs 오래된 (이)들로 | vetustā 오래된 (이)로 | vetustīs 오래된 (이)들로 | vetustō 오래된 (것)로 | vetustīs 오래된 (것)들로 |
호격 | vetuste 오래된 (이)야 | vetustī 오래된 (이)들아 | vetusta 오래된 (이)야 | vetustae 오래된 (이)들아 | vetustum 오래된 (것)야 | vetusta 오래된 (것)들아 |
원급 | 비교급 | 최상급 | |
---|---|---|---|
형용사 | vetustus 오래된 (이)가 | vetustior 더 오래된 (이)가 | vetustissimus 가장 오래된 (이)가 |
부사 | vetustē | vetustius | vetustissimē |
제시된 형태 중 음영이 칠해진 것은 실제 코퍼스에서는 확인되지 않았고, 규칙에 의해 자동 생성된 것입니다.
namque dum instrueretur aries vetustus et dissolutus, ut facile veheretur, omni arte omnique virium nisu, et oppugnatorum vineae firmitudine summa defensabatur, tormenta nihilo minus et lapidum crebritas atque fundarum ex utraque parte plurimos consumebant, et aggerum moles incrementis celeribus consurgebant, acriorque in dies adulescebat obsidio, multis nostrorum idcirco cadentibus, quod decernentes sub imperatoris conspectu, spe praemiorum, ut possint facile qui essent agnosci, nudantes galeis capita, sagittariorum hostilium peritia fundebantur. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XX , chapter 11 12:2)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 11장 12:2)
propter quae beneficia peculiaria dei, quoniam vobis iura amicitiae grandia vigent, quippe vicinis, obsecro ac moneo, ut consilio tuo, cui sequendo per conscientiam magnam maximam tribuis auctoritatem, non multum fidat ambiguis nec nimis nimiae credat incolumitati, sed tandem professione religionis arrepta viribus potius resurgentis innocentiae convalescat, faciat se vetustus annis meritis novum. (Sidonius Apollinaris, Epistulae, book 4, Sidonius Vectio suo Salutem. 3:1)
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, 3:1)
huic spei tuae obstat aetas mea, obstat gentium ius, obstat vetustus Macedoniae mos, obstat vero etiam patris iudicium. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XL 105:3)
(티투스 리비우스, 로마 건국사, 105:3)
multa vetustus leniet, incipiens omnia sentit amor. (P. Ovidius Naso, Ars amatoria, Liber II 91:4)
(푸블리우스 오비디우스 나소, , 91:4)
mos vetustus erat Romanis, cum quo nec foedere nec aequis legibus iungeretur amicitia, non prius imperio in eum tamquam pacatum uti quam omnia divina humanaque dedidisset, obsides accepti, arma adempta, praesidia urbibus imposita forent. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XXVIII 505:1)
(티투스 리비우스, 로마 건국사, 505:1)
1. Antiquum and priscum denote the age that formerly existed, and is now no more, in opp. to novum, like παλαιός; vetus and vetustum (from ἔτος), what has existed for a long time, and has no longer any share in the disadvantages or advantages of youth, in opp. to recens, like γέρων, γεραιόσ, γερούσιος. Hence antiquus homo is a man who existed in ancient times; vetus, an old man. Antiqui scriptores means the classics, inasmuch as the age in which they flourished has long been past; veteres, inasmuch as they have lived and influenced manhood for 2000 years. Cic. Verr. i. 21. Vereor ne hæc nimis antiqua et jam obsoleta videantur: compare with Orat. i. 37. Ut illi vetus atque usitata exceptio daretur. 2. Vetus refers only to length of time, and denotes age, sometimes as a subject of praise, sometimes as a reproach; vetustus refers to the superiority of age, inasmuch as that which is of long standing is at the same time stronger, more worthy of honor, more approved of, than that which is new, in opp. to novicius; lastly, veternus refers to the disadvantages of age, inasmuch as, after many years’ use, a thing becomes worn out, or, through long existence, weak and spiritless. Moreover, veternus, in the writers of the golden age, is only admitted as a substantive, veternum, as lethargy; vetus regularly supplies its place, and denotes more frequently the weakness than the strength of age. Tac. Ann. xi. 14 and 15. Veterrimis Græcorum, and vetustissima Italiæ disciplina. 3. Antiquus denotes age only in relation to time, as a former age in opp. to the present; priscus (from πάρος), as a solemn word, with the qualifying accessory notion of a former age worthy of honor, and a sacred primitive age, like ἀρχαῖος, in opp. to the fashion of the day. 4. Antiquus and priscus denote a time long past; pristinus, generally, denotes only a time that is past, like πρότερος. (iv. 83.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0064%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용