라틴어-한국어 사전 검색

antīquissimus

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (antīquus의 최상급 남성 단수 주격형) 가장 고대의 (이)가

    형태분석: antīqu(어간) + issim(급 접사) + us(어미)

antīquus

1/2변화 형용사; 상위1000위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: antīquus, antīqua, antīquum

어원: ante(~ 앞에)

  1. 고대의, 오래된
  2. 늙은
  3. 고전적인, 관습적인
  4. 단순한
  5. 지나간
  1. old, ancient
  2. aged
  3. time-honoured
  4. simple, classic venerable
  5. gone by

격변화 정보

1/2변화
남성 여성 중성
단수 복수 단수 복수 단수 복수
주격 antīquissimus

가장 고대의 (이)가

antīquissimī

가장 고대의 (이)들이

antīquissima

가장 고대의 (이)가

antīquissimae

가장 고대의 (이)들이

antīquissimum

가장 고대의 (것)가

antīquissima

가장 고대의 (것)들이

속격 antīquissimī

가장 고대의 (이)의

antīquissimōrum

가장 고대의 (이)들의

antīquissimae

가장 고대의 (이)의

antīquissimārum

가장 고대의 (이)들의

antīquissimī

가장 고대의 (것)의

antīquissimōrum

가장 고대의 (것)들의

여격 antīquissimō

가장 고대의 (이)에게

antīquissimīs

가장 고대의 (이)들에게

antīquissimae

가장 고대의 (이)에게

antīquissimīs

가장 고대의 (이)들에게

antīquissimō

가장 고대의 (것)에게

antīquissimīs

가장 고대의 (것)들에게

대격 antīquissimum

가장 고대의 (이)를

antīquissimōs

가장 고대의 (이)들을

antīquissimam

가장 고대의 (이)를

antīquissimās

가장 고대의 (이)들을

antīquissimum

가장 고대의 (것)를

antīquissima

가장 고대의 (것)들을

탈격 antīquissimō

가장 고대의 (이)로

antīquissimīs

가장 고대의 (이)들로

antīquissimā

가장 고대의 (이)로

antīquissimīs

가장 고대의 (이)들로

antīquissimō

가장 고대의 (것)로

antīquissimīs

가장 고대의 (것)들로

호격 antīquissime

가장 고대의 (이)야

antīquissimī

가장 고대의 (이)들아

antīquissima

가장 고대의 (이)야

antīquissimae

가장 고대의 (이)들아

antīquissimum

가장 고대의 (것)야

antīquissima

가장 고대의 (것)들아

원급 비교급 최상급
형용사 antīquus

고대의 (이)가

antīquior

더 고대의 (이)가

antīquissimus

가장 고대의 (이)가

부사 antīquē

antīquius

antīquissimē

제시된 형태 중 음영이 칠해진 것은 실제 코퍼스에서는 확인되지 않았고, 규칙에 의해 자동 생성된 것입니다.

예문

  • Babylon cuius moenia bitumine Samiramis struxit - arcem enim antiquissimus rex condidit Belus - et Ctesiphon, quam Vardanes temporibus priscis instituit, posteaque rex Pacorus, incolarum viribus amplificatam et moenibus, Graeco indito nomine, Persidis effecit specimen summum. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXIII, chapter 6 23:4)

    (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 6장 23:4)

  • Unde hic antiquissimus versus vice proverbii celebratus est: (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Secundus, VI 10:4)

    (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 10:4)

  • Ea fit e fronde quernea, quoniam cibus victusque antiquissimus quercus capi solitus; (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Quintus, VI 13:1)

    (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 13:1)

  • Primus autem hoc sapientissimus ille et antiquissimus poetarum dixit hisce versibus: (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Septimus, II 15:1)

    (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 15:1)

  • "Hoc ornatus genus in crimine uno vocibus multis atque saevis extruendo ille iam tunc M. Cato antiquissimus in orationibus suis celebravit, sicuti in illa, quae inscripta est De Decem Hominibus, cum Thermum accusavit quod decem liberos homines eodem tempore interfecisset, hisce verbis eandem omnibus rem significantibus usus est, quae quoniam sunt eloquentiae Latinae tunc primum exorientis lumina quaedam sublustria, libitum est ea mihi ἀπομνημονεύειν: (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Tertius Decimus, XXV 13:1)

    (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 13:1)

유의어 사전

1. Antiquum and priscum denote the age that formerly existed, and is now no more, in opp. to novum, like παλαιός; vetus and vetustum (from ἔτος), what has existed for a long time, and has no longer any share in the disadvantages or advantages of youth, in opp. to recens, like γέρων, γεραιόσ, γερούσιος. Hence antiquus homo is a man who existed in ancient times; vetus, an old man. Antiqui scriptores means the classics, inasmuch as the age in which they flourished has long been past; veteres, inasmuch as they have lived and influenced manhood for 2000 years. Cic. Verr. i. 21. Vereor ne hæc nimis antiqua et jam obsoleta videantur: compare with Orat. i. 37. Ut illi vetus atque usitata exceptio daretur. 2. Vetus refers only to length of time, and denotes age, sometimes as a subject of praise, sometimes as a reproach; vetustus refers to the superiority of age, inasmuch as that which is of long standing is at the same time stronger, more worthy of honor, more approved of, than that which is new, in opp. to novicius; lastly, veternus refers to the disadvantages of age, inasmuch as, after many years’ use, a thing becomes worn out, or, through long existence, weak and spiritless. Moreover, veternus, in the writers of the golden age, is only admitted as a substantive, veternum, as lethargy; vetus regularly supplies its place, and denotes more frequently the weakness than the strength of age. Tac. Ann. xi. 14 and 15. Veterrimis Græcorum, and vetustissima Italiæ disciplina. 3. Antiquus denotes age only in relation to time, as a former age in opp. to the present; priscus (from πάρος), as a solemn word, with the qualifying accessory notion of a former age worthy of honor, and a sacred primitive age, like ἀρχαῖος, in opp. to the fashion of the day. 4. Antiquus and priscus denote a time long past; pristinus, generally, denotes only a time that is past, like πρότερος. (iv. 83.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

유의어

  1. 고대의

  2. 늙은

관련어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0272%

SEARCH

MENU NAVIGATION