고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: garriō, garrīre, garrīvī, garritum
| 1인칭 | 2인칭 | 3인칭 | ||
|---|---|---|---|---|
| 현재 | 단수 | garriō (나는) 재잘거린다 |
garrīs (너는) 재잘거린다 |
garrit (그는) 재잘거린다 |
| 복수 | garrīmus (우리는) 재잘거린다 |
garrītis (너희는) 재잘거린다 |
garriunt (그들은) 재잘거린다 |
|
| 과거 | 단수 | garriēbam (나는) 재잘거리고 있었다 |
garriēbās (너는) 재잘거리고 있었다 |
garriēbat (그는) 재잘거리고 있었다 |
| 복수 | garriēbāmus (우리는) 재잘거리고 있었다 |
garriēbātis (너희는) 재잘거리고 있었다 |
garriēbant (그들은) 재잘거리고 있었다 |
|
| 미래 | 단수 | garriam (나는) 재잘거리겠다 |
garriēs (너는) 재잘거리겠다 |
garriet (그는) 재잘거리겠다 |
| 복수 | garriēmus (우리는) 재잘거리겠다 |
garriētis (너희는) 재잘거리겠다 |
garrient (그들은) 재잘거리겠다 |
|
| 완료 | 단수 | garrīvī (나는) 재잘거렸다 |
garrīvistī (너는) 재잘거렸다 |
garrīvit (그는) 재잘거렸다 |
| 복수 | garrīvimus (우리는) 재잘거렸다 |
garrīvistis (너희는) 재잘거렸다 |
garrīvērunt, garrīvēre (그들은) 재잘거렸다 |
|
| 과거완료 | 단수 | garrīveram (나는) 재잘거렸었다 |
garrīverās (너는) 재잘거렸었다 |
garrīverat (그는) 재잘거렸었다 |
| 복수 | garrīverāmus (우리는) 재잘거렸었다 |
garrīverātis (너희는) 재잘거렸었다 |
garrīverant (그들은) 재잘거렸었다 |
|
| 미래완료 | 단수 | garrīverō (나는) 재잘거렸겠다 |
garrīveris (너는) 재잘거렸겠다 |
garrīverit (그는) 재잘거렸겠다 |
| 복수 | garrīverimus (우리는) 재잘거렸겠다 |
garrīveritis (너희는) 재잘거렸겠다 |
garrīverint (그들은) 재잘거렸겠다 |
|
| 1인칭 | 2인칭 | 3인칭 | ||
|---|---|---|---|---|
| 현재 | 단수 | garriam (나는) 재잘거리자 |
garriās (너는) 재잘거리자 |
garriat (그는) 재잘거리자 |
| 복수 | garriāmus (우리는) 재잘거리자 |
garriātis (너희는) 재잘거리자 |
garriant (그들은) 재잘거리자 |
|
| 과거 | 단수 | garrīrem (나는) 재잘거리고 있었다 |
garrīrēs (너는) 재잘거리고 있었다 |
garrīret (그는) 재잘거리고 있었다 |
| 복수 | garrīrēmus (우리는) 재잘거리고 있었다 |
garrīrētis (너희는) 재잘거리고 있었다 |
garrīrent (그들은) 재잘거리고 있었다 |
|
| 완료 | 단수 | garrīverim (나는) 재잘거렸다 |
garrīverīs (너는) 재잘거렸다 |
garrīverit (그는) 재잘거렸다 |
| 복수 | garrīverīmus (우리는) 재잘거렸다 |
garrīverītis (너희는) 재잘거렸다 |
garrīverint (그들은) 재잘거렸다 |
|
| 과거완료 | 단수 | garrīvissem (나는) 재잘거렸었다 |
garrīvissēs (너는) 재잘거렸었다 |
garrīvisset (그는) 재잘거렸었다 |
| 복수 | garrīvissēmus (우리는) 재잘거렸었다 |
garrīvissētis (너희는) 재잘거렸었다 |
garrīvissent (그들은) 재잘거렸었다 |
|
| 1인칭 | 2인칭 | 3인칭 | ||
|---|---|---|---|---|
| 현재 | 단수 | garrī (너는) 재잘거려라 |
||
| 복수 | garrīte (너희는) 재잘거려라 |
|||
| 미래 | 단수 | garrītō (네가) 재잘거리게 해라 |
garrītō (그가) 재잘거리게 해라 |
|
| 복수 | garrītōte (너희가) 재잘거리게 해라 |
garriuntō (그들이) 재잘거리게 해라 |
||
| 1인칭 | 2인칭 | 3인칭 | ||
|---|---|---|---|---|
| 현재 | 단수 | garrīre | ||
| 복수 | garrīminī | |||
| 미래 | 단수 | garrītor | garrītor | |
| 복수 | garriuntor | |||
| 현재 | 완료 | 미래 | |
|---|---|---|---|
| 능동태 | garrīre 재잘거림 |
garrīvisse 재잘거렸음 |
garritūrus esse 재잘거리겠음 |
| 수동태 | garrīrī | garritus esse | garritum īrī |
| 현재 | 완료 | 미래 | |
|---|---|---|---|
| 능동태 | garriēns 재잘거리는 |
garritūrus 재잘거릴 |
|
| 수동태 | garritus | garriendus |
Cervius haec inter vicinus garrit anilisex re fabellas. (SERMONVM Q. HORATI FLACCI, SECVNDVS, 06 6:51)
(호라티우스의 풍자, 2권, 06장 6:51)
Nescio quid dominae teneram qui garrit in aurem Et sellam cubito dexteriore premit? (Martial, Epigrammata, book 5, LXI 61:3)
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, 61:3)
stat contra ratio et secretam garrit in aurem, ne liceat facere id quod quis vitiabit agendo, publica lex hominum naturaque continet hoc fas, ut teneat vetitos inscitia debilis actus, diluis elleborum certo conpescere puncto nescius examen: (Persius, Satires, satire 5 5:46)
(페르시우스, 풍자, 5:46)
cervius haec inter vicinus garrit anilis ex re fabellas. (Q. Horatius Flaccus, Satyrarum libri, book 2, Rusticani otii commoda cum urbanae vitae molestiis contendit. 1:8)
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, , 2권, 1:8)
sed ecce dum iam epistulam, quae diu garrit, claudere optarem, subitus a Santonis nuntius; (Sidonius Apollinaris, Epistulae, book 8, Sidonius Namatio suo salutem. 13:2)
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 8권, 13:2)
1. Garrire (γηρύω) denotes talking, with reference to excessive fondness for speaking; fabulari, to the nullity; blatire, and the intensive blaterare, to the foolishness of what is said. 2. The garrulus is tiresome from the quality, the loquax from the quantity, of what he says. For garrulitas expresses childish or idle talkativeness, from the mere pleasure of talking and hearing one’s self talk, without regard to the value and substance of what is said, and has its origin in a degeneracy of youthful vivacity, and even in the abuse of superior talents, like λαλία; whereas loquacitas (λακάζειν) expresses a quaint talkativeness, from inability to stop short, which has its origin in the diminished energy of old age, like ἀδολεσχία. The garrulus, in his efforts to please and entertain by light conversation, is silly and imbecile; the loquax, in his efforts to instruct, and make himself clearly understood, is often tedious. 3. Garrulus and loquax denote qualities of persons, speakers; verbosus, of things, speeches, and writings. (iii. 81.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0009%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용
